Joseph Rykwert

Joseph Rykwert
Ilustracja
Joseph Rykwert w Międzynarodowym Centrum Kultury, 2013
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1926
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Pensylwanii

Dziedzina sztuki

architektura

Odznaczenia
Odznaka Honorowa „Bene Merito” Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Joseph Rykwert (ur. 5 kwietnia 1926 w Warszawie) – historyk i krytyk architektury, emerytowany profesor architektury na Uniwersytecie Pensylwańskim (katedra Paula Philippe’a Creta)[1].

Życiorys

Urodził się w Warszawie w 1926, skąd w 1939 wyjechał do Anglii. Studiował w Charterhouse, a następnie Bartlett School of Architecture (University College, Londyn) oraz w Architectural Association w Londynie. Wykładał w Hochschule für Gestaltung w Ulm (1958–1961), w Royal College of Art (1961–1967), na University of Essex (1967–1981), na Uniwersytecie w Cambridge (1981–1988) i na Uniwersytecie Pensylwańskim (1988–1998).

Jako profesor wizytujący wykładał i prowadził zajęcia na większości prestiżowych uczelni architektonicznych na całym świecie. Wielu ze studentów Rykwerta jest dziś uznanymi w świecie architektami, jak Daniel Libeskind, Eric Parry, Alberto Pérez-Gómez[2].

Twórczość

Joseph Rykwert jest autorem szeregu książek, m.in. The Idea of a Town: The Anthropology of Urban Form in Rome, Italy, and The Ancient World (1963), On Adam’s House in Paradise: The Idea of the Primitive Hut in Architectural History (1972), The First Moderns (1980), The Dancing Column: On Order in Architecture (1996), The Seduction of Place: The History and Future of Cities (2000), The Judicious Eye: Architecture against the other Arts (2008), które przetłumaczono na wiele języków.

Jego pierwsza książka przełożona na język polski, Pokusa miejsca: Przeszłość i przyszłość miast[3], ukazała się nakładem Wydawnictwa Międzynarodowego Centrum Kultury, natomiast wydana z przedmową Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pierwsza polska edycja O rajskim domu Adama: Idea pierwotnej chaty w historii architektury ukazała się w 2018 roku nakładem Wydawnictwa Stowarzyszenia Architektów Polskich pod honorowym patronatem Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki[4][5]. W 2021 Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki wydał w polskim przekładzie U źródeł modernizmu[6][7].

Odznaczenia i wyróżnienia

Joseph Rykwert jest Kawalerem Orderu Sztuki i Literatury Republiki Francuskiej (1984), doktorem honoris causa uniwersytetów w Edynburgu (1995), Cordobie, Argentyna (1998), Bath (2000), Toronto (2005), Rzymie (2005) i Trieście (2007), laureatem Nagrody Bruna Zeviego przyznawanej na weneckim Biennale (2000); został także wyróżniony Złotym Medalem Círculo de Bellas Artes (Madryt, 2009) oraz Królewskim Złotym Medalem nadanym przez Royal Institute of British Architects (RIBA, Londyn, 2013)[8]. Od 1996 przewodniczy Międzynarodowej Radzie Krytyków Architektury (International Committee of Architectural Critics, CICA). W 2018 odznaczony Odznaką Honorową „Bene Merito”[9][1].

Przypisy

  1. a b "Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast" - polskie wydanie książki Josepha Rykwerta [online], Onet Kultura, 7 października 2013 [dostęp 2023-03-22]  (pol.).
  2. Audycja „Joseph Rykwert – człowiek uwiedziony przez miasto” (Program Drugi PR, wrzesień 2013).
  3. J. Rykwert, Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast, Kraków 2013.
  4. Inauguracja polskiej edycji książki Josepha Rykwerta „O rajskim domu Adama” [online] [dostęp 2019-05-29]  (pol.).
  5. „O rajskim domu Adama” – Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki [online] [dostęp 2019-05-29]  (pol.).
  6. Nowość: U źródeł modernizmu | Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki [online], niaiu.pl [dostęp 2022-12-05] .
  7. Joseph Rykwert – Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast [online], mck.krakow.pl [dostęp 2023-03-22]  (pol.).
  8. The Guardian.
  9. Decyzja nr 152 Ministra Spraw Zagranicznych z 29 listopada 2018

Linki zewnętrzne

  • Rozmawiała Agnieszka Jęksa: Prof. Joseph Rykwert: „Wieżowce pożerają miasto. Trzeba budować dla ludzi” [WYWIAD]. bryla.pl, 2013-10-29. [dostęp 2013-11-02].
  • Międzynarodowego Centrum Kultury
  • p
  • d
  • e
  • ISNI: 0000000121302743
  • VIAF: 44304890
  • ULAN: 500229758
  • LCCN: n79113808
  • GND: 128566965
  • NDL: 00474248
  • BnF: 11923173g
  • SUDOC: 027116042
  • SBN: CFIV053931
  • NKC: mzk2005274958
  • BNE: XX1103124
  • NTA: 069404194
  • BIBSYS: 90086462
  • CiNii: DA01539059
  • PLWABN: 9810632921305606
  • NUKAT: n97069053
  • J9U: 987007267439705171
  • CANTIC: a10151126
  • LNB: 000118495
  • CONOR: 7615843
  • KRNLK: KAC2018O0989