Jelcz P080
Dane ogólne | |
Producent | Jelcz |
---|---|
Lata produkcji | 1980 |
Miejsce produkcji | Jelcz-Laskowice Polska |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia | Przyczepa autobusowa |
Układ drzwi | 0-1-1 |
Liczba drzwi | 2 |
Silniki | brak |
Skrzynia biegów | brak |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem | 37 |
Liczba miejsc siedzących | 37 |
Informacje dodatkowe | |
ABS | Nie |
ASR | Nie |
EBS | Nie |
ESP | Nie |
Klimatyzacja | Nie |
Jelcz P-080 – prototypowa przyczepa do Jelcza 080, zaprojektowana w 1980 roku przez JZS[1].
Historia
Po dwóch latach od rozpoczęcia produkcji autobusu socjalnego Jelcz 080, postanowiono stworzyć na jego bazie także przyczepę, podobnie jak było to w przypadku Jelcza 043. Cały zestaw był testowany w kilku miastach Polski, a także w PIMOT. Dane na temat liczby powstałych prototypów są sprzeczne. Wojciech Połomski, autor książki o historii pojazdów z Jeczańskich Zakładów Samochodowych, podaje liczbę 5 egzemplarzy[1], jednak członkom Klubu Sympatyków Transportu Miejskiego, który przy okazji renowacji swojego egzemplarza przyczepy badali ten temat, podawano informacje o powstaniu zaledwie jednego kompletnego i jednego lub dwóch nieukończonych egzemplarzy Jelczy P-080. Do dziś zachował się najprawdopodobniej tylko jeden egzemplarz, będący własnością KSTM Wrocław[2].
Wspomniany wrocławski egzemplarz w latach 80. został przebudowany na mobilny ambulans RTG, stojący przy przychodni w Jelczu - Laskowicach. Około 10 lat później, po zdemontowaniu aparatury medycznej, przeszedł na własność firmy budowlanej, także z Jelcza - Laskowic[1]. W 2012 odkupił ją stamtąd prywatnie jeden z członków KSTM Wrocław, a w 2016 roku przyczepa formalnie stała się własnością klubu[2].
Konstrukcja
Nadwozie przyczepy P-080 było w maksymalnym stopniu ujednolicone z nadwoziem autobusu. Jako ścianę przednią zastosowano elementy ze standardowej jelczańskiej ściany tylnej. Pierwsza oś jest skrętna, sterowanie kołami odbywało się za pomocą mechanizmu kierowniczego, połączonego z dyszlem. Tylna oś (podobnie jak w autobusie, oraz przyczepie PO-1) wyposażona jest w ogumienie bliźniacze. Dwuobwodowy hamulec zasadniczy działa na obie osie, a hamulec postojowy (uruchamiany korbą) na oś tylną. Przyczepa oferowała 37 miejsc siedzących[1].
Obecnie
Jedyny zachowany do dziś egzemplarz od kwietnia do września 2021 roku przechodził odbudowę, wraz z przywróceniem oryginalnego wyglądu z 1980 roku[2].
Zobacz też
- Jelcz PO-1
- Jelcz PT4
- Jelcz
Przypisy
Bibliografia
| Ta sekcja od 2014-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji: link do wspominanego źródła. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
- strona Projekt 080
- p
- d
- e
Autobusy miejskie | |
---|---|
Autobusy lokalne, szkolne, międzymiastowe i turystyczne | |
Trolejbusy | |
Samochody ciężarowe |
|
Samochody pożarnicze | |
Przyczepy autobusowe | |
Prototypy | |
Samochody wojskowe |