Jan II Andegaweński

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jan II Anjou, Jan z Kalabrii (1425, w Nancy – 16 grudnia 1470, w Barcelonie), książę Lotaryngii od 1453 do śmierci. Brat Małgorzaty Andegaweńskiej – królowej Anglii.

Odziedziczył Lotaryngię po swojej matce Izabeli Lotaryńskiej, jego ojciec René I Andegaweński był księciem Andegawenii i tytularnym królem Neapolu. Jan II jako będąc tytularnym następcą tronu Neapolu, został księciem Kalabrii, ale tron Neapolu przypadł dynastii Aragońskiej. Jan spędził życie próbując odzyskać utracony tron Neapolu. W 1466 zbuntowani przeciwko królowi Aragonii Katalończycy wybrali jego ojca na antykróla Aragonii, co doprowadziło do wojny w Aragonii, wtedy Jan przyjął tytuł księcia Girony jako następca tronu. Ostatecznie Jan zmarł otruty, w Barcelonie. Jego ojciec Rene przegrał rywalizację o tron aragoński.

Jan ożenił się z Marią de Burbon (1428–1448), córką Karola I – księcia de Burbon. Mieli 4 dzieci:

• Izabelę (ur. 1445 – zmarła w dzieciństwie),
• Rene (ur. 1446 – zmarł w dzieciństwie),
• Marię (ur. 1447 – zmarła w dzieciństwie),
• Mikołaja I (1448–1473), księcia Lotaryngii.

Jan miał także kilkoro dzieci ze związków pozamałżeńskich:

• Jana (zm. 1504), hrabia Briey, poślubił Nancy St. Georges,
• Alberta, pana d'Essey,
• córkę, poślubiła Jana Szkockiego,
• Joannę d'Abancourt, poślubiła Achillesa, nieślubnego syna Małgorzaty de Beauveu.