Iwan Czeladnin
| Ten artykuł od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Iwan Andriejewicz Czeladnin (ros. Иван Андреевич Челяднин; zm. 1514, Wilno) – moskiewski bojar, wojewoda, dyplomata i dowódca wojskowy.
Życiorys
Syn Andrieja Czeladnina, wojskowego. Był koniuszym na dworze wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III i wojewodą w latach 1508–1509. W 1508, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej, wysłany na Litwę w celu negocjowania zawieszenia broni z królem Polski Zygmuntem I Starym. W 1510 jako namiestnik pskowski przyjmował w imieniu Wasyla III przysięgę wierności od mieszkańców Pskowa, następnie przeprowadził całkowitą deportację Pskowian w głąb Rusi Moskiewskiej. W 1511 został bojarem. W 1512 był posłem do chana kazańskiego. W tym też roku rozbił czambuł Tatarów krymskich.
W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1512–1522, przeprowadził w 1512 nieudane oblężenie Smoleńska. W 1514 dowodził wojskami moskiewskimi w bitwie pod Orszą, gdzie poniósł klęskę i dostał się do niewoli[1].
Zmarł w więzieniu w Wilnie.
Przypisy
- ↑ Orsza – wielka bitwa epoki Jagiellonów [online], NIEZALEZNA.PL, 8 września 2018 [dostęp 2019-05-27] .
- p
- d
- e
|
¹ – także dowódca wojsk; jego następcami byli: gen. Iwan Weymarn i gen. Aleksander Bibikow