Iwan d’Asch
Data i miejsce urodzenia | 1726 |
---|---|
Data śmierci | 1807 |
Iwan Fiodorowicz d’Asch (ros. Иван Фёдорович д'Aш; Johann Friedrich von Asch; ur. 1726, zm. 1807) – dyplomata rosyjski z rodziny baronów niemieckich ze Śląska, która od czasów Piotra I pozostawała w służbie rosyjskiej. W 1768 roku uzyskał polski indygenat[1].
Pracował w ambasadzie Rosji w Wiedniu, następnie przeniesiono go do ambasady w Warszawie, gdzie został jej sekretarzem. Podczas insurekcji kościuszkowskiej roku 1794 internowany. Po upadku powstania został ministrem-rezydentem Rosji w Warszawie, którym pozostał do III rozbioru Polski (1795).
Przypisy
- ↑ Edward Rawicz, Indygenat w Polsce za Stanisława Augusta, w: Rocznik Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu za rok 1924, Przemyśl 1924, s. 50.
Bibliografia
- Ludwig Heinrich Buchholtz, Relacje posła pruskiego Ludwiga Buchholtza o insurekcji kościuszkowskiej, z rękopisu przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Henryk Kocój, Kraków 2004, s. 58.
- p
- d
- e
|
¹ – także dowódca wojsk; jego następcami byli: gen. Iwan Weymarn i gen. Aleksander Bibikow
Kontrola autorytatywna (osoba):
- VIAF: 8169160546934510240001
- PLWABN: 9811713868705606