Edward Henry Howard
| Kardynał biskup | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Anglia | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1829 | ||
| Data i miejsce śmierci | 16 września 1892 | ||
| Miejsce pochówku | ?↗ | ||
| Archiprezbiter bazyliki watykańskiej | |||
| Okres sprawowania | 1881–1892 | ||
| Prefekt Fabryki św. Piotra | |||
| Okres sprawowania | 1881–1892 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 8 grudnia 1854 | ||
| Nominacja biskupia | 25 czerwca 1872 | ||
| Sakra biskupia | 30 czerwca 1872 | ||
| Kreacja kardynalska | 12 marca 1877 | ||
| Kościół tytularny | kardynał-biskup Frascati | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| Data konsekracji | 30 czerwca 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Carlo Sacconi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Salvatore Nobili Vitelleschi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Edward Henry Howard of Norfolk (ur. 13 lutego 1829 w Nottingham, zm. 16 września 1892 w Brighton) – angielski duchowny katolicki, kardynał.
Życiorys
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Howardów, których przedstawiciele dzierżyli tytuł książąt Norfolk. Ukończył Oscott College, a także Uniwersytet w Edynburgu i kolegia w Rzymie. Uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. Władał biegle sześcioma językami, w tym kilkoma Wschodnimi. Święcenia kapłańskie otrzymał 8 grudnia 1854 w Rzymie. Chciał zostać misjonarzem w krajach Wschodnich, lecz papież chciał by pozostał w Rzymie. Pracował duszpastersko wśród biednych, a także żołnierzy jako spowiednik. Uczestniczył w negocjacjach w Goa w Indiach, gdzie chodziło o ustanowienie struktur kościelnych w tamtejszej prowincji. Był wikariuszem archiprezbitera bazyliki watykańskiej, a także konsultantem w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary w sekcji ds. Wschodnich (lata 1867-1877).
25 czerwca 1872 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Neocesarea i jednocześnie został biskupem pomocniczym diecezji Frascati. Konsekrowany pięć dni później przez przyszłego kardynała Carlo Sacconi. W 1877 kreowany kardynałem prezbiterem z tytułem Ss. Ioannis et Pauli. Brał udział w konklawe 1878. W grudniu 1881 mianowany archiprezbiterem bazyliki watykańskiej i prefektem Fabryki św. Piotra. W 1884 został biskupem diecezji Frascati, a także podniesiony do rangi kardynała biskupa Frascati.
W 1887 zachorował na ciężką chorobę i przewieziony został do Brighton w Anglii, gdzie mieszkał w ścisłym odosobnieniu aż do śmierci. Pochowany w grobowcu rodzinnym w parafialnym kościele w Arundel.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Catholic-Hierarchy
- p
- d
- e
Angielscy kardynałowie
| Kardynałowie do XX wieku |
|
|---|---|
| Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek) |
|
| Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich |
|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
Kontrola autorytatywna (osoba):
