Dornier Do 228

Ten artykuł od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dornier Do 228

Dane podstawowe
Typ	samolot pasażerski / transportowy
Konstrukcja	półskorupowa, duralowa, podwozie chowane
Załoga	2
Historia
Data oblotu	21 marca 1981
Lata produkcji	1981 – 1998
Liczba egz.	270
Dane techniczne
Napęd	2 × silnik turbośmigłowy Gerrett AiResearch TPE-331 -5-252D
Moc	2 × 776 KM (560 kW)
Wymiary
Rozpiętość	16,97 m
Długość	16,56 m
Wysokość	4,86 m
Powierzchnia nośna	32 m²
Masa
Własna	3739 kg
Osiągi
Prędkość maks.	433 km/h
Prędkość przelotowa	315 km/h
Pułap	8535 m
Zasięg	1111 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
19 pasażerów lub 2340 kg ładunku (wersja transportowa)
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Dornier Do 228 – niemiecki dwusilnikowy turbośmigłowy samolot pasażerski i transportowy typu STOL z lat 80. XX wieku, opracowany przez firmę Dornier.

Rozwój

Samolot powstał jako następca samolotu Dornier Do 28 z nowym rodzajem skrzydła. Został opracowany w wariancie 15 i 19-osobowym (Do 228-100 i Do 228-200), prototyp oblatano w 1981 roku. W 1983 licencje zakupiło Hindustan Aeronautics Limited i produkowało samoloty na rynek azjatycki. Łącznie wyprodukowano około 270 sztuk samolotu. Następcą konstrukcji był samolot Dornier Do 328.

Samolot jest wykorzystywany do zadań patrolowych oraz poszukiwawczo-ratowniczych. Indie planowały, w ramach modernizacji, dostosować posiadane samoloty do przenoszenia przeciwokrętowych pocisków rakietowych^[1].

Konstrukcja

Dwusilnikowy wolnonośny górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej. Usterzenie klasyczne, podwozie trójpodporowe chowane w locie.

Przypisy

Bibliografia

• David Alexander Rendall, Apoloniusz Siekański: Lotnictwo : przewodnik encyklopedyczny. Poznań: Zysk i S-ka, 2001. ISBN 978-83-7150-819-6. OCLC 749571570.