Data i miejsce urodzenia 27 listopada 1999 Bad Aibling
Klub WSV Oberaudorf
Debiut w PŚ 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie (47. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 22 lutego 2020 w Râșnovie (3. miejsce)
Rekord życiowy 234,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)
Dorobek medalowy Multimedia w Wikimedia Commons
Constantin Schmid podczas zawodów Letniego Grand Prix w Klingenthal (2017) Constantin Josef Schmid (ur. 27 listopada 1999 w Bad Aibling [1] ) – niemiecki skoczek narciarski , reprezentujący klub WSV Oberaudorf. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020 . Ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów .
Jest starszym bratem Emanuela Schmida , również skoczka narciarskiego[2] .
Przebieg kariery Początki Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 , zajmując 31. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie[3] . W marcu 2016 w Planicy w swoim pierwszym starcie w FIS Cup zajął 4. miejsce[4] .
Sezon 2016/2017 W sierpniu 2016 zajął 4. pozycję w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie zadebiutował w Pucharze Świata . Zawody rozgrywane w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 47. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 , zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych, a także srebrne w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. W lutym i marcu 2017 czterokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego , odnosząc jedno zwycięstwo – 18 marca w Czajkowskim[5] .
Sezon 2017/2018 W sierpniu 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix . W zawodach w Courchevel zajął 27. lokatę. 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata, zajmując w konkursie indywidualnym 8. miejsce. W trakcie sezonu 2017/2018 jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, najwyżej klasyfikowanym będąc na 15. pozycji[6] , a cały sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami[7] . Raz zajął miejsce na podium Pucharu Kontynentalnego – w marcu 2018 był 2. w Czajkowskim. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobył złoty medal w drużynie męskiej, a także srebrne indywidualnie i w drużynie mieszanej[6] .
Sezon 2018/2019 W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w styczniu 2019 w Zakopanem [8] . W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 38. miejscu z 86 punktami[7] . Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 4. miejsce, a w drużynie zdobył złoty medal z zespołem męskim i brązowy z mieszanym[8] .
Sezon 2019/2020 W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie, jaką zajął w rozgrywanych w lipcu 2019 zawodach w Hinterzarten . W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, łącznie siedmiokrotnie kończąc konkursy w najlepszej dziesiątce. 22 lutego 2020 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium indywidualnych zawodów cyklu – w konkursie rozgrywanym w Râșnovie zajął 3. miejsce[9] . W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 16. pozycji z 530 punktami[7] .
Sezon 2020/2021 W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych, ale w większości startów zajmował pozycje poza trzydziestką. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile[10] . Sezon zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 151 punktami[7] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 . Indywidualnie był 14., a w drużynie, wraz z Piusem Paschke , Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem , zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 , zajmując 23. lokatę na skoczni normalnej[10] .
Sezon 2021/2022 W Letnim Grand Prix 2021 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowym konkursie w Klingenthal. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w drugiej dziesiątce. W zawodach indywidualnych najwyżej znalazł się na 8. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[11] . Sezon zakończył na 23. miejscu w klasyfikacji generalnej z 332 punktami[7] .
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 . Indywidualnie zajął 11. pozycję na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 9., a w zespole męskim, wraz z Stephanem Leyhe , Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem , zdobył brązowy medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022 , gdzie był 17. indywidualnie[11] .
Sezon 2022/2023 W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był w lutym 2023 w Râșnovie, na 6. miejscu[12] . Cały sezon ukończył na 23. lokacie w klasyfikacji generalnej z 280 punktami[7] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 . Indywidualnie był 7. na skoczni normalnej i 17. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 5. miejsce[12] .
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 11. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 98,0 m 257,3 pkt 17,7 pkt Ryōyū Kobayashi 9. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. mix.[a] 101,0 m – 350,9 pkt (127,7 pkt ) 650,6 pkt Słowenia 14. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 134,0 m 134,0 m 263,9 pkt 32,2 pkt Marius Lindvik 3. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[b] 126,5 m 122,0 m 922,9 pkt (219,3 pkt ) 19,8 pkt Austria
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na mistrzostwach świata – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 23. 27 lutego 2021 Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,5 m 233,2 pkt 35,6 pkt Piotr Żyła 7. 25 lutego 2023 Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 97,5 m 101,0 m 253,8 pkt 8,0 pkt Piotr Żyła 17. 3 marca 2023 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 127,5 m 130,0 m 250,0 pkt 37,5 pkt Timi Zajc 5. 4 marca 2023 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[c] 133,0 m 129,5 m 1127,7 pkt (279,7 pkt ) 276,2 pkt Słowenia
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 14. 11–12 grudnia 2020 Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 216,5 m 219,5 m 209,0 m 213,5 m 767,7 pkt 109,5 pkt Karl Geiger 2. 13 grudnia 2020 Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[d] 220,5 m 207,5 m 1708,5 pkt (390,0 pkt ) 19,2 pkt Norwegia 17. 11–12 marca 2022 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 206,0 m 206,0 m 197,0 m 213,5 m 714,4 pkt 139,8 pkt Marius Lindvik
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 3. 1 lutego 2017 Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 96,5 m 260,4 pkt 2,8 pkt Viktor Polášek 2. 3 lutego 2017 Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[e] 94,0 m 87,0 m 929,0 pkt (237,6 pkt ) 3,3 pkt Słowenia 2. 5 lutego 2017 Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 91,0 m 95,5 m 890,6 pkt (248,5 pkt ) 34,7 pkt Słowenia 2. 1 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 105,0 m 99,5 m 282,1 pkt 9,3 pkt Marius Lindvik 1. 3 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[g] 100,0 m 104,0 m 1068,5 pkt (277,5 pkt ) — 2. 4 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[h] 97,0 m 102,5 m 855,0 pkt (233,3 pkt ) 14,3 pkt Norwegia 4. 24 stycznia 2019 Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 94,5 m 96,0 m 248,3 pkt 3,8 pkt Thomas Aasen Markeng 1. 26 stycznia 2019 Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 94,0 m 94,5 m 979,7 pkt (257,7 pkt ) – 3. 28 stycznia 2019 Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[j] 93,5 m 93,5 m 964,8 pkt (257,2 pkt ) 19,6 pkt Rosja
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na igrzyskach europejskich – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 7. 29 czerwca 2023 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 99,0 m 102,5 m 249,5 pkt 20,8 pkt Daniel Tschofenig 4. 29 czerwca 2023 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[l] 97,5 m 99,5 m 818,3 pkt (222,0 pkt ) 121,0 pkt Austria 19. 1 lipca 2023 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 130,5 m 126,5 m 234,8 pkt 44,3 pkt Dawid Kubacki
Indywidualnie Drużynowo Starty C. Schmida na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 19 lutego 2017 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 137,0 m 136,5 m 257,4 pkt 3. 16,9 pkt Tilen Bartol 2. 11 marca 2017 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 135,0 m 125,0 m 234,0 pkt 2. 21,9 pkt Clemens Aigner 3. 12 marca 2017 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 124,0 m 132,0 m 240,3 pkt 3. 3,5 pkt Clemens Aigner 4. 18 marca 2017 Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 98,5 m 107,0 m 269,0 pkt 1. — 5. 17 marca 2018 Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 131,0 m 136,5 m 257,4 pkt 2. 13,6 pkt Stefan Huber 6. 9 grudnia 2018 Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,5 m 137,0 m 275,1 pkt 2. 5,1 pkt Marius Lindvik 7. 28 grudnia 2023 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 130,5 m 266,7 pkt 2. 13,9 pkt Stephan Embacher 8. 6 stycznia 2024 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 140,5 m 141,5 m 277,0 pkt 1. — 9. 6 stycznia 2024 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 139,0 m 126,0 m 250,9 pkt 3. 8,1 pkt Robin Pedersen 10. 18 lutego 2024 Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 112,5 m 117,5 m 249,3 pkt 3. 9,7 pkt Maximilian Ortner
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 17 września 2017 Trondheim Granåsen K-124 HS-140 134,5 m 140,5 m 271,9 pkt 3. 6,6 pkt Timi Zajc
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag , Constantin Schmid, Katharina Althaus , Karl Geiger ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe , Markus Eisenbichler , Karl Geiger ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler , Constantin Schmid, Andreas Wellinger , Karl Geiger ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke , Markus Eisenbichler , Karl Geiger ↑ a b Skład zespołu: Martin Hamann , Tim Fuchs , Felix Hoffmann, Constantin Schmid ↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch , Martin Hamann , Gianina Ernst , Constantin Schmid ↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund , Justin Lisso , Cedrik Weigel , Constantin Schmid ↑ a b Skład zespołu: Luisa Görlich , Justin Lisso , Gianina Ernst , Constantin Schmid ↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund , Luca Roth , Kilian Märkl , Constantin Schmid ↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch , Luca Roth , Selina Freitag , Constantin Schmid ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem. ↑ a b Skład zespołu: Anna Rupprecht , Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund ↑ a b Skład zespołu: Axel Mayländer , Adrian Sell , Jonathan Siegel , Constantin Schmid Przypisy ↑ CONSTANTIN SCHMID. teamdeutschland.de. [dostęp 2020-11-29]. (niem. ) . ↑ Emanuel Schmid, Skispringer. zoll.de. [dostęp 2022-10-23]. (niem. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-24]. (ang. ) . ↑ a b c d e f g h i j SCHMID Constantin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-24]. (ang. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-10-09]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-17]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang. ) . ↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) . ↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang. ) . ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang. ) . ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang. ) . ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) . ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) . ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang. ) . ↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang. ) . ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang. ) . ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang. ) . Bibliografia SCHMID Constantin - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang. ) . SCHMID Constantin 1999.11.27 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-05-31]. Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Indywidualnie Skocznia normalna indywidualnie Skocznia duża indywidualnie Drużynowo 1986: Bawaria 1987: Bawaria (Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer ) 1988: Bawaria (Heumann , Wegscheider , Klauser , Bauer ) 1989: Bawaria I (Heumann , Klauser , Bauer ) 1990: Bawaria I (Leonhardt , Heumann , Klauser , Bauer ) 1991: Saksonia 1992: Schwarzwald (Thoma , Duffner , Scherer , Wangler ) 1993: Schwarzwald (Thoma , Duffner , Scherer , Hannawald ) 1994: Turyngia 1995 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle , Hannawald , Thoma , Duffner ) 1997: Turyngia (Gebstedt , Hornschuh , Bracht , Siegmund ) 1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle , Schmitt , Thoma , Hannawald ) 1999: Bawaria 2000: Bawaria (Audenrieth, Späth , Uhrmann , Löffler ) 2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt , Hannawald , Duffner , Jäkle ) 2002: Bawaria I (Neumayer , Löffler , Uhrmann , Späth ) 2003: Bawaria (Bracht , Späth , Löffler , Uhrmann ) 2004: Bawaria I (Neumayer , Bracht , Uhrmann , Späth ) 2005: Bawaria I (Neumayer , Bader , Uhrmann , Späth ) 2006: Bawaria I (Neumayer , Späth , Bogner , Uhrmann ) 2007: Turyngia I (Musiol , Ritzerfeld , Wank , Hocke ) 2008: Bawaria I (Schoft , Neumayer , Späth , Uhrmann ) 2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer , Horlacher , Ulmer , Schmitt ) 2010: Bawaria I (Neumayer , Schoft , Freund , Uhrmann ) 2011: Bawaria I (Neumayer , Paschke , Kraus , Freund ) 2012: Bawaria I (Wellinger , Wenig , Kraus , Geiger ) 2013: Bawaria I (Neumayer , Geiger , Kraus , Freund ) 2014: Bawaria I (Wellinger , Geiger , Kraus , Freund ) 2015: Bawaria I (Neumayer , Eisenbichler , Wellinger , Freund ) 2016: Bawaria I (Geiger , Kraus , Wellinger , Eisenbichler ) 2017 2018: Bawaria II (Geiger , Goller , Raimund , Eisenbichler ) 2019: Bawaria I (Geiger , Baer , C. Schmid, Eisenbichler ) 2020: Bawaria I (Freund , Paschke , Geiger , Eisenbichler ) 2021: Bawaria I (Paschke , Raimund , Schmid, Geiger ) 2022: Bawaria I (Geiger , Schmid, Eisenbichler , Wellinger ) 2023: Bawaria I (Wellinger , Paschke , Geiger , Raimund )