Chlorek strontu

Chlorek strontu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. dichlorek strontu, chlorek strontu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	SrCl2
Masa molowa	158,53 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy
Identyfikacja
Numer CAS	10476-85-4
PubChem	61520
DrugBank	DB13987 DB13987, DB13987
SMILES [Cl-].[Cl-].[Sr+2]
Właściwości Gęstość 3,052 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie bardzo łatwo (heksahydrat)[2] Temperatura topnienia 872–875 °C[1][2] Temperatura wrzenia 1250 °C[3]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2012-02-02] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[3] Niebezpieczeństwo Zwroty H H315, H318, H335 Zwroty P P261, P280, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła[3] Drażniący (Xi) Zwroty R R37/38, R41 Zwroty S S26, S39 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 2 0   Numer RTECS WK8400000 Dawka śmiertelna LD50 2250 mg/kg (szczur, doustnie)[3]
Podobne związki
Inne kationy	chlorek wapnia, chlorek baru
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek strontu – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i strontu.

W temperaturze poniżej 61 °C krystalizuje w postaci sześciohydratu SrCl₂·6H₂O. Przy wzroście temperatury rozpuszcza się w wodzie krystalizacyjnej i przechodząc przez etap dwuhydratu i jednohydratu w temperaturze 320 °C ulega całkowitemu odwodnieniu^[1].

Chlorek strontu, podobnie jak inne sole strontu, barwi płomień na karminowo.

Przypisy