Bolesław Filipiak

Bolesław Filipiak
Kardynał diakon
Ilustracja
Prymas August Hlond podczas zwiedzania wystawy Aleksandra Laszenki w Poznaniu (styczeń 1938). Pierwszy z prawej sekretarz prymasa ksiądz Bolesław Filipiak
Sancte et sapienter
Świętość i mądrość
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

1 września 1901
Ośniszczewko

Data i miejsce śmierci

14 października 1978
Poznań

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu

Dziekan Roty Rzymskiej
Okres sprawowania

1967–1976

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 maja 1926

Nominacja biskupia

1 maja 1976

Sakra biskupia

14 maja 1976

Kreacja kardynalska

24 maja 1976
Paweł VI

Kościół tytularny

św. Jana Bosko przy Via Tiburtina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 maja 1976

Miejscowość

Rzym

Miejsce

bazylika św. Anzelma na Awentynie

Konsekrator

Pericle Felici

Współkonsekratorzy

Antoni Baraniak
Andrzej Maria Deskur

Bolesław Filipiak (ur. 1 września 1901 w Ośniszczewku, zm. 14 października 1978 w Poznaniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup od 1976, kardynał diakon od 1976, sekretarz prymasa Augusta Hlonda w latach 1933–1944, dziekan Roty Rzymskiej w latach 1967–1976.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w poznańskim seminarium duchownym. Kontynuował naukę w Papieskim Athenaeum św. Apolinarego w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w Gnieźnie 29 maja 1926.

Początkowo pracował jako duszpasterz w archidiecezji gnieźnieńskiej, w latach 1933–1944 był sekretarzem arcybiskupa Gniezna kardynała Augusta Hlonda. W latach 1944–1945 był więziony przez niemieckie władze okupacyjne. Po wojnie był członkiem trybunału archidiecezjalnego i kanonikiem kapituły katedralnej w Gnieźnie, a w latach 1945–1947 prezydentem trybunału trzeciej instancji ds. małżeńskich zastrzeżonych dla Stolicy Apostolskiej. We wrześniu 1947 został audytorem Roty Rzymskiej, a w czerwcu 1967 jej dziekanem (potwierdzony jako dziekan ad nutum Sanctae Sedis 1 lutego 1975). Pełnił funkcję prezydenta Trybunału Apelacyjnego Państwa Watykańskiego. Był jednym z ekspertów soboru watykańskiego II[1].

1 maja 1976 został prekonizowany arcybiskupem tytularnym Plestii. Sakry biskupiej udzielił mu 14 maja 1976 w bazylice św. Anzelma na Awentynie w Rzymie kardynał Pericle Felici. 24 maja 1976 papież Paweł VI mianował go kardynałem, nadając tytuł diakona S. Giovanni Bosco in Via Tiburtina.

Z powodu złego stanu zdrowia nie brał udziału w konklawe po śmierci Pawła VI, a w dniu rozpoczęcia kolejnego konklawe zmarł. Pochowany został w archikatedrze poznańskiej.

Przypisy

  1. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 420. ISBN 83-850-22-03-1.

Linki zewnętrzne

  • Bolesław Filipiak [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-04-25]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Zmarli kardynałowie
Zmarli byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy

kursywą oznaczono kardynałów mianowanych przez antypapieża Feliksa V
w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej

  • ISNI: 0000000116930331
  • VIAF: 101705386
  • GND: 1160545367
  • PLWABN: 9810668249305606
  • NUKAT: n02031948
  • WorldCat: viaf-101705386
  • PWN: 3900898