Blok s

Blok s – grupa pierwiastków chemicznych w układzie okresowym, do których należą bardzo aktywne metale 1 i 2 grupy oraz wodór z grupy 1 i hel z grupy 18. Elektrony walencyjne we wzorach elektronowych przedstawiane są wzorem n s 1 l u b 2 , {\displaystyle ns^{1\,lub\,2},} gdzie n {\displaystyle n} to główna liczba kwantowa pierwiastka, a s {\displaystyle s} – symbol orbitalu s {\displaystyle s} o pobocznej liczbie kwantowej l = 0. {\displaystyle l=0.}

Przykłady:

zapis „klatkowy” konfiguracji elektronowej helu:
zapis „klatkowy” konfiguracji elektronowej berylu:

Właściwości metali

Cechy metali bloku s[1]:

  • Charakteryzują się dużą reaktywnością
  • Ciała stałe o połysku metalicznym
  • Barwią płomień palnika
  • Tlenki metali mają charakter mocno zasadowy
  • Reagują z wodorem tworząc wodorki
  • Reagują z wodą tworząc wodorotlenki

Przypisy

  1. AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, ISBN 978-83-01-16281-8 .


  • p
  • d
  • e
Grupy
  • 1 – litowce (metale alkaliczne)
  • 2 – berylowce (metale ziem alkalicznych)
  • 3 – skandowce
  • 4 – tytanowce
  • 5 – wanadowce
  • 6 – chromowce
  • 7 – manganowce
  • 8 – żelazowce
  • 9 – kobaltowce
  • 10 – niklowce
  • 11 – miedziowce
  • 12 – cynkowce
  • 13 – borowce
  • 14 – węglowce
  • 15 – azotowce (pniktogeny)
  • 16 – tlenowce (chalkogeny)
  • 17 – fluorowce (chlorowce, halogeny)
  • 18 – helowce (gazy szlachetne)
Okresy
Bloki
Encyklopedia internetowa (block):