Birgitta Trotzig

Birgitta Trotzig
Ilustracja
Birgitta Trotzig (1960)
Imię i nazwisko

Elsa Maartman

Data i miejsce urodzenia

11 września 1929
Göteborg

Data i miejsce śmierci

14 maja 2011
Lund

Język

szwedzki

Dziedzina sztuki

powieść, eseistyka, poezja

Nagrody

Nagroda Doblouga

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Birgitta Trotzig (ur. 11 września 1929 w Göteborgu, zm. 14 maja 2011 w Lund) – szwedzka powieściopisarka, eseistka i poetka, członkini Akademii Szwedzkiej w latach 1993-2011[1][2].

Życiorys

Wychowała się jako jedyne dziecko Oskara Kjelléna i Astri z domu Rodhe[3][4]. Wraz z rodziną przeniosła się do Kristianstad w południowo-wschodniej części kraju[5]. W 1948 roku ukończyła szkołę średnią[1] i w 1949 wróciła do miasta urodzenia studiować literaturę i sztukę na Uniwersytecie w Göteborgu[5]. W tym samym roku poślubiła artystę Ulfa Trotziga[3]. Studia rzuciła by napisać swoją pierwszą powieść; w 1955 przyjęła katolicyzm[5].

W latach 1955-1969 mieszkała w Paryżu, następnie z mężem i trójką dzieci przeniosła się do Lund[5]. Debiutowała w 1951 roku książką Ur de älskandes liv (Od życia tamtego kto kocha) o kilku młodych samotnych artystkach. W 1957 ukazała się jedna z jej największych powieści, De utsatta (Odsłonięty), której akcja toczy się w XVII-wiecznej Skanii, a jej bohaterem jest prymitywny wiejski ksiądz. W swoich powieściach moralistycznych tworzonych w duchu katolicyzmu Trotzig przedstawiała ludzkie dylematy, traktowała o ludzkim cierpieniu, zdradzie, poczuciu winy, ubóstwie, samotnych matkach i poniżeniu. Choć postrzegała te tematy z chrześcijańskiej perspektywy, jej opis sytuacji człowieka na świecie i pesymizm dotyczący natury Boga był bardziej w stylu francuskiego egzystencjalizmu niż myśli chrześcijańskiej. W 1961 opublikowała powieść En berättelse från kusten (Między niebem a morzem; wyd. pol. 1971), w 1966 Barbarę (wyd. pol. 1976), a w 1972 Sjukdomen[6]. Jest również autorką opowiadań Levande och döda (Żywi i martwi) z 1964 i Kejsarents tid: Sagor (W epoce cesarza) z 1975, ukazujących etyczno-religijne uwikłania ludzi.

Oprócz przeszło dwudziestu powieści[2] oraz poezji pisała artykuły o sztuce, literaturze i polityce: wydane m.in. w antologiach Utkast och förslag (1962) oraz Jaget och världen (1977)[7].

Uhonorowana licznymi nagrodami, m.in. Nagrodą Doblouga z 1970 roku[8], nagrodę im. Selmy Lagerlöf w 1984 roku oraz Övralidspriset w 1997 roku[1]. Zmarła po długiej chorobie[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Chair no. 6 - Birgitta Trotzig [online], Svenska Akademien, 18 sierpnia 2010 [dostęp 2018-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-18] .
  2. ↑ a b c Remembering writer Birgitta Trotzig - Radio Sweden [online], Sveriges Radio, 15 maja 2011 [dostęp 2018-05-25]  (ang.).
  3. ↑ a b Vem är det : Svensk biografisk handbok / 1993 [online], runeberg.org, 1993, s. 1115 [dostęp 2018-05-25]  (szw.).
  4. ↑ Pracownia MultimedialnaP.M. Profocus Pracownia MultimedialnaP.M., InMemoriam.com - Birgitta Trotzig [online], birgittatrotzig.inmemoriam.org [dostęp 2018-05-25]  (pol.).
  5. ↑ a b c d Birgitta Trotzig (born 1929), [w:] HelenaH. Forsas-Scott HelenaH., Swedish Women’s Writing 1850-1995, A&C Black, 1 grudnia 2000, ISBN 978-1-84714-197-2 [dostęp 2018-05-25]  (ang.).
  6. ↑ Passionshistorien utspelar sig även i Skåne – Birgitta Trotzigs Sjukdomen [online], blendad.nu, 15 grudnia 2013 [dostęp 2018-05-25]  (szw.).
  7. ↑ Trotzig, Birgitta - Nordic Women’s Literature, „Nordic Women’s Literature” [dostęp 2018-05-25]  (ang.).
  8. ↑ Doblougprisen [online], Store norske leksikon, 1 czerwca 2017 [dostęp 2018-05-25]  (norw.).

Bibliografia

  • Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
  • Birgitta Trotzig, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30]  (ang.).
  • Biografia i informacje (szwedz.)
  • p
  • d
  • e
Obecni członkowie Towarzystwa
  • Fotel #1 – Anna Williams (od 2019)
  • Fotel #2 – Nina Burton (od 1994)
  • Fotel #3 – Jonas Ellerström (od 2017)
  • Fotel #4 – Kerstin Ekman (od 1993)
  • Fotel #5 – Gunnar Harding (od 1993)
  • Fotel #6 – Sara Stridsberg (od 2021)
  • Fotel #7 – Niklas Rådström (od 1995)
  • Fotel #8 – Madeleine Gustafsson (od 1999)
  • Fotel #9 – Johan Svedjedal (od 1995)
Byli członkowie Towarzystwa
Fotel #1
  • Viktor Almquist (1913–1949)
  • Eva Andén (1949–1962)
  • Olle Holmberg (1962–1973)
  • Astrid Lindgren (1973–1986)
  • Inge Jonsson (1986–2019)
Fotel #2
  • Selma Lagerlöf (1913–1918)
  • Sigrid Leijonhufvud (1918–1937)
  • Elin Wägner (1937–1949)
  • Stina Aronson (1949–1955)
  • Elisabeth Tykesson (1956–1962)
  • Eva Andén (1962–1967)
  • Birgitta Trotzig (1967–1993)
Fotel #3
  • Karl Wåhlin (1913–1937)
  • Hjalmar Gullberg (1937–1961)
  • Anders R. Öhman (1962–2017)
Fotel #4
Fotel #5
  • Erik Hedén (1913–1925)
  • Martin Lamm (1926–1950)
  • Algot Werin (1950–1975)
  • Inge Jonsson (1976–1986)
  • Anders Olsson (1986–1993)
Fotel #6
  • Kerstin Hård af Segerstad (1913–1930)
  • Karin Boye (1931–1941)
  • Irja Browallius (1941–1949)
  • Margit Abenius (1949–1969)
  • Gunnel Vallquist (1973–1988)
  • Agneta Pleijel (1988–2015)
  • Anna Williams (2015-2019)
Fotel #7
  • Göran Björkman (1913–1923)
  • Albert Nilsson (1924–1936)
  • Olle Holmberg (1936–1962)
  • Karl Vennberg (1962–1995)
Fotel #8
Fotel #9
  • ISNI: 0000000121039391
  • VIAF: 114550028
  • LCCN: n81080948
  • GND: 118878093
  • LIBRIS: zw9c832h4kmns66
  • BnF: 11927152g
  • SUDOC: 027170144
  • NKC: jo20010090094
  • BNE: XX875208
  • NTA: 070692483
  • PLWABN: 9810612437905606
  • NUKAT: n2006116218
  • J9U: 987007319059505171
  • PTBNP: 62379
  • PWN: 3989346
  • Britannica: biography/Birgitta-Trotzig
  • Universalis: birgitta-trotzig
  • NE.se: birgitta-trotzig
  • SNL: Birgitta_Trotzig
  • VLE: astri-birgitta-trotzig
  • Catalana: 0067752
  • DSDE: Birgitta_Trotzig
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 62481