Arado Ar 66
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Arado Flugzeugwerke GmbH | ||
Konstruktor | Walter Blume | ||
Typ | samolot szkolny | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcja mieszanej, podwozie klasyczne – stałe | ||
Załoga | 2 (instruktor, uczeń) | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1932 | ||
Lata produkcji | 1933–1937 | ||
Wycofanie ze służby | 1945 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik rzędowy, 8-cylindrowy Argus As 10C | ||
Moc | 250 KM (177 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 10,00 m | ||
Wydłużenie | 6,2 | ||
Długość | 8,30 m | ||
Wysokość | 2,93 m | ||
Powierzchnia nośna | 29,63 m² | ||
Masa | |||
Własna | 905 kg | ||
Użyteczna | 425 kg | ||
Startowa | 1 330 kg | ||
Zapas paliwa | 172 l | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 210 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 175 km/h | ||
Prędkość minimalna | 80 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 4,3 m/s | ||
Pułap | 4 500 m | ||
Zasięg | 716 km | ||
Długotrwałość lotu | 4,1 h | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
2 | |||
Użytkownicy | |||
III Rzesza, Frankiści, Czechosłowacja | |||
|
Arado Ar 66 – niemiecki samolot szkolno-treningowy z okresu II wojny światowej.
Historia
Na początku lat trzydziestych w wytwórni Arado Flugzeugwerke GmbH rozpoczęto pracę nad serią samolotów dwupłatowych. W tym czasie opracowano samolot myśliwski Arado Ar 65 i równocześnie przystąpiono do opracowywania podobnego samolotu szkolnego, który różnił się od niego tylko inną kabiną, która miała miejsca dla dwóch osób. Pracami kierował początkowo inż. Rethel, w późniejszym czasie na czele zespołu konstrukcyjnego stanął inż. Walter Blume[1].
Dla obniżenie kosztów produkcji i eksploatacji w konstrukcji maszyny wprowadzono unifikację pewnych elementów, np. dolny i górny płat były wymienne (miały ten sam kształt i te same rozmiary)[2]. Prototyp samoloty oznaczony jako Ar 66A został oblatany w 1932 roku. Opracowano także wersję pływakową tego samolotu, którą oznaczono jako Ar 66B. W 1933 roku rozpoczęto produkcję seryjną samolotów Ar 66 i już w toku produkcji seryjnej opracowano kolejną wersję oznaczoną jako Ar 66C. Ta ostatnia wersja stała się podstawowym samolotem szkolnym w szkołach lotniczych[3].
Łącznie wyprodukowano 1456 samolotów Ar 66[4]
Użycie
Od momentu wprowadzenia do produkcji seryjnej samoloty Ar 66 zaczęto wprowadzać do szkół lotniczych i znalazły się w szkołach pilotażu FFS A/B 4 (Flugzeugführerschule A/B 4) w Pradze-Kbely, Sch./FAR 11 (Schule/Fliegerausbildungs-Regiment 11) w Schonwalde, Sch./FAR 23 (Schule/Fliegerausbildungsregiment 23) w Kaufbeuren i FFS A/B 166 (Flugzeugführerschule A/B 116) w Goppingen. Gdzie były użytkowane do końca wojny[5].
W 1943 roku wykorzystując doświadczenia z frontu wschodniego, wzorując się na radzieckich eskadrach nocnych wyposażonych w samoloty Po-2, utworzone eskadry lekkich bombowców nocnych (Störkampfstaffeln), a następnie z tych eskadr nocne dywizjony szturmowe (Nachtschlachtgruppen), które wyposażono w samoloty Ar 66C oraz Gotha Go 145. Istniały 5 takich dywizjonów z których: 3 (NSGr 2, NSGr 3 i NSGr 5) działało na terenie Rosji, 1 (NSGr 8) w Finlandii a 1 (NSGr 12) na Łotwie. Samoloty Ar 66C w tych dywizjonach przystosowano do zrzucania bomb o wagomiarze do 4 kg. W tym charakterze samolotów tych używała też kolaboracyjna rosyjska 1 Wschodnia Eskadra Lotnicza[6].
W 1937 roku 6 samolotów w wersji Ar 66C zakupiły wojska hiszpańskie gen. Franco[7], które wykorzystywano w czasie hiszpańskiej wojnie domowej.
To zakończeniu II wojny światowej, kilka samolotów tego typu było użytkowanych przez lotnictwo czechosłowackie[7].
Opis konstrukcji
Samolot Ar 66 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Kabina odkryta, dwumiejscowa, w tandemie. Podwozie klasyczne – stałe, z płozą ogonową. Statecznik pionowy był przymocowany do końca kadłuba, usterzenie poziome było zamontowane na górnej powierzchni tyłu kadłuba. Napęd stanowił silnik rzędowy Argus As 10C, który napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o średnicy 2,5 m[5].
Przypisy
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 39.
- ↑ Schneider 1936 ↓, s. 8.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 40.
- ↑ Харук 2013 ↓, s. 237.
- ↑ a b Murawski 1996 ↓, s. 11.
- ↑ Gruszczyński, Fiszer 2020 ↓, s. 60-63.
- ↑ a b Харук 2013 ↓, s. 238.
Bibliografia
- Jerzy Gruszczyński, Michał Fiszer: Po-2. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: 100 lat polskich skrzydeł. nr 47. ISSN 978-83-8177-258-7.
- Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.
- Helmut Schneider: Flugzeug-Typenbuch 1936 : Zusammenstellung aller wichtigen Daten und wesentlichen Merkmale der deutschen Motor- und Segelflugzeuge, der Flugmotoren und Geräte, sowie des Flugzeug- und Motorzubehörs : mit einem Bezugsquellen-Verzeichnis der Luftfahrt-Industrie. Leipzig: Herm. Beyer Verlag, 1937. OCLC 1050950018.
- А.И. Харук: Все самолеты Люфтваффе. Moskwa: Яуза: ЭКСМО, 2013. ISBN 978-5-699-62618-2. (ros.).
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samoloty bombowe | |||||||||||||||||||||||||||
Wodnosamoloty i łodzie latające | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty rozpoznawcze | |||||||||||||||||||||||||||
Szybowce i samoloty transportowe | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty szturmowe | |||||||||||||||||||||||||||
Śmigłowce i wiatrakowce | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty doświadczalne i inne | |||||||||||||||||||||||||||
Prototypy i projekty |
|
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia
- Zdjęcia i rysunki
- GND: 7727181-6
- SNL: Arado_Ar_66, Ar_66