Antoni de Bourbon
Antoni de Bourbon-Vendôme (1560) | |
Król Nawarry | |
Okres | od 1555 |
---|---|
Poprzednik | Henryk II |
Następca | |
Hrabia Vendôme | |
Okres | od 1537 |
Poprzednik | |
Następca | Henryk IV Burbon |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Burbonowie |
Data urodzenia | 22 kwietnia 1518 |
Data śmierci | 17 listopada 1562 |
Ojciec | |
Matka | Franciszka d’Alençon |
Żona | |
Dzieci | Henryk |
Antoni de Bourbon-Vendôme, fr. Antoine de Bourbon, duc de Vendôme (ur. 22 kwietnia 1518, zm. 17 listopada 1562) – głowa rodu Burbonów w latach 1537–1562, król Nawarry w latach 1555–1562.
Urodził się w La Fère, w Pikardii (Francja), jako najstarszy syn Karola IV, księcia Vendôme (1489–1537), i jego żony Franciszki d’Alençon (zm. 1550). Jego młodszym bratem był Ludwik I, książę Condé i Karol, arcybiskup Rouen i kardynał.
20 października 1548, w Moulins poślubił Joannę d’Albret, córkę króla Henryka II d’Albret i królowej Małgorzaty d’Angoulême. W 1555 zmarł teść Antoniego i Joanna została królową Nawarry, a Antoni przez to małżeństwo został nie tylko królem, lecz także hrabią Foix, Bigorre, Armagnac i Périgord oraz wicehrabią Béarn. Królestwo Nawarry od 1512 było okupowane przez Hiszpanię, a Antoni próbował uzyskać niepodległość dla Nawarry. Był gotowy do poświęcenia wszystkiego, aby osiągnąć swój cel. Nie był człowiekiem religijnym i zmieniał wyznanie kilka razy. Jego nawrócenie się na katolicyzm poróżniło go z żoną. Antoni miał też romans z Louise de la Béraudièrede l’Isle Rouhet (1530–po 1586), nazywaną la belle Rouhet, z którą miał syna:
- Karola III, arcybiskupa Rouen (1554–1610).
Brat Antoniego – Ludwik był przywódcą partii hugenotów (francuskich protestantów) i większość swojego życia spędził walcząc z królem Francji. Katarzyna Medycejska, królowa-regentka podczas małoletności króla Karola IX w 1561 nadała Antoniemu tytuł naczelnego generała Francji. Wtedy w 1562 jego żona pozwoliła Hugenotom przejąć kaplicę Vendôme i kościoły w mieście. Antoni zagroził, że odeśle ją do zakonu, a ona skryła się w Béarn.
Antoni był próżny i miał chwiejny charakter. Często rozczarowywał swoich zwolenników, był manipulowany przez swoich zwierzchników i wykorzystywany przez doradców[potrzebny przypis]. Poprowadził oblężenie Rouen i został tam śmiertelnie ranny 3 lub 13 listopada 1562. Zmarł kilka dni później w Les Andelys, Eure.
Potomstwo
- Henryk de Bourbon, książę Beaumont (1551–1553),
- Henryk IV, król Francji (1553–1610),
- Ludwik de Bourbon, hrabia Marle (1555–1557),
- Magdalena de Bourbon (1556),
- Katarzyna (1559–1604), żona Henryka I, księcia Lotaryngii.
- p
- d
- e
Dynastia Jimenez |
|
---|---|
Dynastia z Szampanii |
|
Kapetyngowie |
|
Dynastia Evreux |
|
Dynastia Trastámara |
|
Dynastia Foix |
|
Dynastia Albret |
|
Burbonowie |
|
- p
- d
- e
Współksiążęta episkopalni (1278–1556) |
|
---|---|
Współksiążęta episkopalni (1556–1771) |
|
Współksiążęta episkopalni (od 1772) |
|
Hrabiowie Foix |
|
---|---|
Królowie Nawarry |
|
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji |
|
- PWN: 3869917
- Britannica: biography/Anthony-of-Bourbon, biography/Antoine-de-Bourbon-duc-de-Vendome
- SNL: Anton_av_Bourbon
- Catalana: 0004406
- DSDE: Antoine_af_Bourbon