Zuzanna Topolińska : Odznaczenia, Wyróżnienia, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Zuzanna Topolińska

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1931
Warszawa

Zawód, zajęcie

językoznawczyni

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Zuzanna Topolińska (ur. 21 stycznia 1931 w Warszawie) – polska językoznawczyni, slawistka.

Zuzanna Topolińska urodziła się w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec był historykiem, przed wojną pracował jako dyrektor programowy w Polskim Radiu. Maturę zdała w 1948 roku w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Kielcach^[1].

Podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim (planowała studiować reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej, czego warunkiem było ukończenie studiów filologicznych). Wśród jej wykładowców byli Zdzisław Stieber, Tadeusz Kotarbiński i Stefania Skwarczyńska. Studia ukończyła w 1952 roku^[2], po czym podjęła pracę w Państwowym Instytucie Wydawniczym. Dzięki współpracy ze Zdzisławem Stieberem przeszła do tworzonej przez niego Pracowni Dialektologicznej Polskiej Akademii Nauk, która później stała się Instytutem Slawistyki PAN^[1].

W 1959 uzyskała stopień doktora na Uniwersytecie Warszawskim (promotorem był Zdzisław Stieber), habilitację uzyskała w 1964 roku, na tej samej uczelni. W 1974 roku uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1978 profesora zwyczajnego^[1].

Była profesorem wizytującym na University of Chicago (1967) oraz UCLA (1988)^[2].

Od 1975 profesor Instytutu Języka Polskiego PAN, od 1983 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, od 1991 – PAU, także członek Macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk. Tworzy prace z zakresu fonologii, iloczasu, składni, dialektologii polskiej i słowiańskiej, m.in.: Stosunki iloczasowe polsko-pomorskie (1964), Kashubian (1980), Remarque on the Slavic Nounphrase (1984, wspólnie z Bożidarem Widoeskim), Język, człowiek, przestrzeń (1999), Języki słowiańskie w perspektywie ekolingwistycznej (2003, wspólnie z Władysławem Lubasiem i Ivanem Ohnheiserem), słownik polsko-macedoński i macedońsko-polski (wspólnie z Božidarem Widoeskim i Włodzimierzem Pianką). W Instytucie Języka Polskiego PAN kierowała zespołem, który doprowadził do wydania zespołowej Gramatyki języka polskiego t. 1-2 (1983). Od wielu lat mieszka w Macedonii w Skopju (gdzie pracowała w Macedońskiej Akademii Nauk i Umiejętności, a także na Uniwersytecie im. Cyryla i Metodego). Uzyskała obywatelstwo macedońskie; jest członkinią Macedońskiej Akademii Nauk (MANU).

Odznaczenia

Order Jugosłowiańskiej Flagi ze Złotym Wieńcem – Jugosławia, 1990^[3]
Medal Zasługi Republiki Macedonii Północnej – Macedonia Północna, 2024^[4]

Wyróżnienia

doktor honoris causa Uniwersytetu Świętych Cyryla i Metodego w Skopju (1997)
doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (2016)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Z PRZESZŁOŚCI POLONISTYCZNEGO JĘZYKOZNAWSTWA W UNIWERSYTECIE ŁÓDZKIM. „ACTA UNIVERSITATIS LODZIENSIS FOLIA LINGU1STICA”. 38, 1999. (pol.).
↑ ^a ^b Acad. Zuzanna Topolińska. [w:] Macedonian Academy of Sciences and Art [on-line]. [dostęp 2019-11-22]. (ang.).
↑ Акад. Зузана Тополињска (Zuzanna Topolińska). manu.edu.mk. [dostęp 2024-02-02]. (mac.).
↑ Претседателот Пендаровски одликуваше шестмина македонисти со Медал за заслуги за Република Северна Македонија [online], pretsedatel.mk, 30 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-02] (mac.).