Zrakowacenie

Zrakowacenie lub rak drzewa – jeden z objawów chorobowych roślin, wywoływany przez bakterie lub grzyby. Występuje u roślin drzewiastych. Powoduje go np. grzyb Melampsorella caryophyllacearum^[1], grzyby z rodzaju Nectria i bakteria Pseudomonas syringae^[2].

Jest to zniekształcenie polegające na powstaniu na pniu lub gałęziach charakterystycznych zgrubień, narośli, rzadziej w postaci ubytków. Najpierw w miejscu uszkodzonym przez patogeny powstaje nekroza. Drzewo zasklepia ją kallusem. Wyróżnia się 2 rodzaje zrakowaceń^[2]:

• Zrakowacenie zamknięte – gdy kallus całkowicie otoczy i zabliźni nekrozę. Zdarza się rzadko, grzyby i bakterie zwykle niszczą powstający kallus.
• Zrakowacenie otwarte – gdy kallus tylko częściowo otacza nekrozę. Zrakowacenie tego typu może się rozwijać przez kilka lat, a jego kształt i wielkość zależy od szybkości działania patogenu, od zdolności rośliny do tworzenia kallusa, oraz od warunków środowiska. Czasami warunki sprzyjają roślinie, czasami patogenowi. Powoduje to, że w zrakowaceniu naprzemiennie tworzą się współśrodkowe strefy zrakowaceń^[2].

W leśnictwie rak drzewa uważany jest za wadę drewna z grupy wad kształtu.

• 
  Rak na pniu brzozy
• 
  Rak na pniu brzozy
• 
  Rak na pniu świerka
• 
  Rak na pniu buka
• 
  Rak na pniu dębu
• 
  Rak na pniu topoli osiki

Przypisy

Zobacz multimedia związane z tematem: Zrakowacenie