Zastawka krętniczo-kątnicza

Obraz endoskopowy światła kątnicy z widoczną zastawką krętniczo-kątniczą (strzałka).

Zastawka krętniczo-kątnicza (łac. valva ileocaecalis, valva Bauhini), inaczej zastawka Bauhina, zastawka okrężnicy – fałd łączący koniec jelita krętego z jelitem grubym, położony w górnej granicy lewej ściany kątnicy. Zapobiega cofaniu się płynnej treści z jelita grubego do jelita cienkiego[1][2].

Dawna nazwa anatomiczna honoruje szwajcarskiego lekarza, anatoma i botanika, Gasparda Bauhina (1560–1624)[3].

Składa się z dwóch warg: górnej (łac. labium superius), należącej do okrężnicy wstępującej oraz dolnej (łac. labium inferius), należącej do kątnicy. Wargi połączone są wędzidełkami: przednim i tylnym (łac. frenulum valvulae coli anterius et posterius)[1].

Histologicznie składa się z błony śluzowej, błony podśluzowej i mięśniówki o układzie okrężnym, tworzącej zwieracz (łac. sphincter valvulae coli, sphincter valvulae ileocaecalis). Kosmki jelitowe występują wyłącznie od strony jelita cienkiego[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom III. Układ trawienny, wyd. IV, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1955, s. 269-270 .
  2. ↑ OlgierdO. Narkiewicz OlgierdO., JanuszJ. Moryś JanuszJ., Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom III, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 146, ISBN 978-83-200-4108-8 .
  3. ↑ Bauhin's valve w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):
  • BNCF: 38418
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: science/ileocecal-valve