Zaman Szah Durrani

Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zaman Szah Durrani (ur. 1770, zm. 1844) – piąty syn Timura Szaha, szach Afganistanu w latach 1793–1801.

Przejął tron Imperium Durrani po śmierci swego ojca, pokonując swoich rywali – braci z pomocą przywódcy plemienia Barakzai Sardara Chana. Wymusił przysięgę wierności od swojego ostatniego antagonisty, przyrodniego brata Mahmuda, a po powrocie zrezygnował z urzędu gubernatora Heratu. W ten sposób podzielił władzę między Herat i swój własny rząd w Kabulu. Podział ten miał utrzymać się przez stulecie. Kabul był najważniejszym miejscem sprawowania władzy, podczas gdy Herat utrzymał stan quasi-autonomii.

Zaman Szah próbował powtórzyć sukces swego ojca w Indiach, ale jego próby ekspansji doprowadziły go do konfliktu z Brytyjczykami. Brytyjczycy udaremnili jego plany, nakłaniając szacha Persji do najazdu na ziemie Durrani, przez co zmusili go do obrony własnych ziem i rezygnacji z dalszych planów poszerzenia swojego imperium.