Zadie Smith

Zadie Smith
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1975
Londyn

Narodowość

brytyjska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Białe zęby
  • Łowca autografów
  • O pięknie
  • Londyn NW
Nagrody
  • James Tait Black Memorial
  • The Guardian First Book Award Whitbread Prize
  • Whitbread Book Awards (pierwsza powieść)
  • Commonwealth Writers First Book Prize
  • Betty Trask Award
  • Orange Prize for Fiction
  • Anisfield-Wolf Book Award
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Zadie Smith (ur. 25 października 1975 w Londynie) – brytyjska pisarka, autorka opowiadań i powieści. Ukończyła King's College w Cambridge, członkini The Royal Society of Literature (RSL).

Życiorys

Zadie Smith urodziła się jako Sadie Adeline Smith (zmieniła imię z Sadie na Zadie w wieku 14 lat) w północno-zachodniej części Londynu, w robotniczej dzielnicy Brentu. Jej matka, Yvonne Bailey, dorastała na Jamajce i wyemigrowała do Anglii w 1969. Dla jej ojca, Anglika Harveya Smitha, była drugą żoną. Smith ma przyrodnią siostrę i przyrodniego brata oraz dwóch młodszych braci. Jeden z nich, Ben Bailey Smith (ur. 1977), został aktorem, raperem oraz komikiem występującym na scenie pod pseudonimem Doc Brown[1]. Jej rodzice rozwiedli się, gdy była nastolatką.

W dzieciństwie Smith uwielbiała stepowanie. Jako nastolatka zastanawiała się nad rozpoczęciem kariery aktorskiej w musicalu. W czasie studiów zarabiała na życie jako śpiewaczka jazzowa i chciała zostać dziennikarką, zanim skoncentrowała się na twórczości beletrystycznej.

Jej debiutancka powieść Białe zęby z 2000 zdobyła wiele nagród; jej nakład w Wielkiej Brytanii przekroczył milion egzemplarzy. W 2002 została zaadaptowana przez stacje Channel 4 na mini serial telewizyjny[2].

Oprócz powieści pisze też opowiadania dla „The New Yorkera” i uczy kreatywnego pisania na New York University[3].

W listopadzie 2016 została wyróżniona Nagrodą Literacką niemieckiego dziennika „Die Welt[4].

Życie prywatne

Zadie Smith jest żoną północnoirlandzkiego pisarza i poety Nicka Lairda, któremu zadedykowała swoją trzecią powieść O pięknie. Poznali się na studiach w Cambridge; ślub wzięli w 2004 roku. W 2009 urodziła im się córka Katherine (Kit), a w 2013 syn Harvey (Hal)[5].

Wybrane publikacje

Powieści:

Eseje:

  • Jak zmieniałam zdanie, 2010 (Changing My Mind: Occasional Essays, 2009)
  • Widzi mi się, 2018 (Feel Free: Essays, 2018)
  • Grand Union: Stories, 2019[15]

Przypisy

  1. Doc Brown | United Agents [online], unitedagents.co.uk [dostęp 2016-12-27] .
  2. AidaA. Edemariam AidaA., Profile: Zadie Smith, „The Guardian”, 3 września 2005, ISSN 0261-3077 [dostęp 2021-03-23]  (ang.).
  3. a b NataliaN. Szostak NataliaN., Zadie Smith i "Swing Time". O czym jest nowa powieść ulubionej pisarki świata? [online], wyborcza.pl, 15 listopada 2016 [dostęp 2016-11-28] .
  4. „Welt“-Literaturpreis 2016 für Zadie Smith. WeltN24 GmbH. [dostęp 2016-12-27]. (niem.).
  5. The world according to Zadie Smith [online], www.standard.co.uk, 28 czerwca 2013 [dostęp 2021-03-22]  (ang.).
  6. Winners of the James Tait Black Prize for Fiction. The University of Edinburgh. [dostęp 2020-05-15]. (ang.).
  7. Guardian First Book Award 2000. The Guardian. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
  8. Costa Book Awards Archive. Costa Book Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
  9. Zadie Smith wins Commonwealth regional prize. The Guardian, 2006-02-07. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
  10. Previous winners of the Betty Trask Prize and Awards. The Society of Authors Awards. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).
  11. The Man Booker Prize 2005 [online], The Booker Prizes [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-01]  (ang.).
  12. Previous winners of the Somerset Maugham Awards [online], Society of Authors [dostęp 2020-06-06]  (ang.).
  13. Winners by Year [online], Anisfield-Wolf Book Awards [dostęp 2020-06-06]  (ang.).
  14. Previous Winners 2006 [online], Women’s Prize for Fiction [dostęp 2020-06-06]  (ang.).
  15. Grand Union by Zadie Smith review – endlessly various short stories [online], the Guardian, 4 października 2019 [dostęp 2021-03-23]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • strona polskiego wydawcy Zadie Smith
  • Esej Mówiąc językami opublikowany w „Dzienniku” – o Baracku Obamie i doświadczeniu utraty języka dzieciństwa
  • Zadie Smith w katalogu Biblioteki Narodowej
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000012276857X
  • VIAF: 14951645
  • LCCN: n99057428
  • GND: 122702506
  • NDL: 00847467
  • LIBRIS: mkz135z53ltm7lv
  • BnF: 137415367
  • SUDOC: 058710507
  • SBN: TO0V386320
  • NLA: 52924677
  • NKC: xx0003874
  • BNE: XX1130347
  • NTA: 188934235
  • BIBSYS: 30286
  • CiNii: DA13141683
  • Open Library: OL30118A
  • PLWABN: 9810597489205606
  • NUKAT: n2002093918
  • J9U: 987007306982105171
  • PTBNP: 1009140
  • CANTIC: a10963479
  • LNB: 000056143
  • NSK: 000274818
  • CONOR: 7234659
  • ΕΒΕ: 134999
  • BLBNB: 000278851
  • KRNLK: KAC200902313
  • LIH: LNB:BJsM;=Bi
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 6859921
  • Britannica: biography/Zadie-Smith
  • Treccani: zadie-smith
  • Universalis: zadie-smith
  • SNL: Zadie_Smith
  • DSDE: Zadie_Smith
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 70189