Xu Dunxin
 | Ta osoba nosi chińskie nazwisko Xu. |
 | Ten artykuł od 2022-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Xu Dunxin upr. chiń. 徐敦信 (ur. 10 grudnia 1934 roku w Yangzhou, prowincja Jiangsu) – chiński dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych.
Edukacja
Studiował na Uniwersytecie Fudan w Szanghaju oraz na Uniwersytecie Pekińskim. W lipcu 1964 rozpoczął pracę w chińskim MSZ jako tłumacz języka angielskiego.
Działalność polityczna
W latach 1985–1988 pracował w ambasadzie chińskiej w Tokio.
Następnie został dyrektorem generalnym Departamentu Azji (marzec 1988 – październik 1989), a później doradcą ministra spraw zagranicznych (październik 1989 – kwiecień 1991).
W grudniu 1989 odwiedził Indonezję, gdzie odbył rozmowy na temat normalizacji stosunków pomiędzy obu państwami. W lipcu 1990, w imieniu chińskiego rządu, odbył rozmowy odnośnie do ustanowienia stosunków dyplomatycznych pomiędzy Chinami a Singapurem.
Od kwietnia 1991 do kwietnia 1993 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych. Przewodniczył pierwszej chińskiej delegacji do Brunei, mającej za zadanie nawiązanie stosunków dyplomatycznych z tym krajem, w kwietniu 1991. W sierpniu 1991 miały miejsce konsultacje z wiceministrem spraw zagranicznych Wietnamu odnośnie do normalizacji stosunków obu państw oraz rozwiązań dotyczących spraw Kambodży.
W latach 1990–1991 uczestniczył w kilku spotkaniach pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, dotyczących sytuacji w Kambodży.
W lutym 1992 prowadził konsultacje z Indiami na temat problemów związanych z granicą chińsko-indyjską. Następnie, od maja do sierpnia tego samego roku prowadził negocjacje w sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych z Koreą Południową.
We wrześniu 1992 odbył – pierwsze po normalizacji stosunków – konsultacje z Wietnamem na szczeblu wiceministrów obu państw.
W okresie od kwietnia 1993 do czerwca 1998 pełnił funkcję ambasadora w Japonii[1].
Po powrocie do kraju został członkiem Komisji Spraw Zagranicznych OPZL.
Przypisy
- ↑ Chinese Ambassadors to Japan, fmprc.gov.cn [Dostęp 11 października 2010].
Bibliografia
- Biogram na chinavitae.com
- Biogram na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej
- p
- d
- e
|
