Wyżyna Nadwołżańska

Ten artykuł od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wyżyna Nadwołżańska – wyżyna we wschodniej części Niziny Wschodnioeuropejskiej w Rosji. Leży na prawym brzegu środkowej Wołgi, między miastami Niżny Nowgorod a Wołgograd.

Średnia wysokość wynosi 150–200 m n.p.m., maksymalna wysokość wynosi 375 m n.p.m. Zbudowana jest głównie z wapieni, margli i piaskowców. Powierzchnia jest przeważnie pagórkowata, pocięta licznymi głębokimi wąwozami i jarami.

Na północy zjawiska krasowe, na wschodzie opada ku Wołdze wysokim progiem, tworząc w jej pętli koło Kujbyszewa tzw. „Góry Żygulowskie”. Na zachodzie łagodnie przechodzi w Nizinę Ocko-Dońską.

Klimat umiarkowany kontynentalny, ciepły. Przeważają czarnoziemy strefy leśnostepowej. Lasy zajmują ponad 20% powierzchni (głównie na północy).

Znajdują się tu złoża ropy naftowej i gazu ziemnego (koło Saratowa), łupków bitumicznych, soli kamiennej i fosforytów. Uprawia się tu pszenicę, żyto, buraki cukrowe i tytoń.

Zaludnienie wynosi ok. 30 mieszkańców na km² (Rosjanie). Główne ośrodki: Wołgograd, Saratow, Uljanowsk, Penza.