Wodorotlenek rubidu
| Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | RbOH | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 102,48 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | szarobiałe, higroskopijne kryształy | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 1310-82-3 | ||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 62393 | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu, wodorotlenek cezu, wodorotlenek fransu | ||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Wodorotlenek rubidu, RbOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków. Jest to bardzo silna zasada, silniejsza od wodorotlenku sodu i wodorotlenku potasu, ale słabsza od wodorotlenku cezu. Związek ten nie występuje w naturze.
Otrzymywanie
Wodorotlenek rubidu może być otrzymany w reakcji tlenku rubidu z wodą:
- Rb
2O
(s) + H
2O
(l) → 2RbOH
(aq)
W handlu jest dostępny w postaci stężonego roztworu wodnego.
Zastosowanie
Wodorotlenek rubidu jest rzadko używany w procesach przemysłowych, jednak większość związków rubidu otrzymywana jest z użyciem wodorotlenku jako produktu przejściowego, powstającego w wyniku hydrolizy tlenku rubidu.
Wykorzystywany jest w niektórych bateriach elektrycznych[3].
Zagrożenia
Wodorotlenek rubidu jest związkiem silnie żrącym. Roztwory tego związku należy rozcieńczać przez ostrożne wlewanie ich do wody, a nie poprzez dodawanie wody do nich, aby uniknąć popryskania. Wiele reakcji z udziałem wodorotlenku rubidu ma charakter silnie egzotermiczny.
Przypisy
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-82, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b Rubidium hydroxide solution (nr 243892) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-07-30]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Rubidium hydroxide, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 62393 (ang.).
- GND: 4391121-3