Wim Slijkhuis

Wim Slijkhuis

Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1923 Lejda
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 2003 Badhoevedorp
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia Igrzyska olimpijskie brąz Londyn 1948 lekkoatletyka (bieg na 1500 m) brąz Londyn 1948 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) Mistrzostwa Europy złoto Bruksela 1950 bieg na 1500 m srebro Oslo 1946 bieg na 5000 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Willem Frederik „Wim” Slijkhuis (ur. 13 stycznia 1923 w Lejdzie, zm. 28 czerwca 2003 w Badhoevedorp^[1]) – holenderski lekkoatleta, biegacz średnio- i długodystansowy, dwukrotny medalista olimpijski i mistrz Europy.

Rozpoczął międzynarodową karierę wkrótce po zakończeniu II wojny światowej. Na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo wywalczył srebrny medal w biegu na 5000 metrów z czasem 14:14,0, który był rekordem Holandii^[2] (zwyciężył Sydney Wooderson z Wielkiej Brytanii).

Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie Slijkhuis zdobył dwa brązowe medale: najpierw w biegu na 5000 metrów, a później w biegu na 1500 metrów. W tym drugim biegu wyrównał własny rekord Holandii wynikiem 3:50,4^[1].

Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli wystąpił tylko w biegu na 1500 metrów, w którym zdobył złoty medal z czasem 3:47,2. Nie był to jego rekord życiowy, ponieważ rok wcześniej w Antwerpii przebiegł ten dystans w czasie 3:43,8. Występ Slijkhuisa na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach był nieudany – nie ukończył eliminacyjnego biegu na 1500 metrów.

Slijkhuis zdobył 18 tytułów mistrza Holandii:

• bieg na 1500 metrów – 1949, 1951 i 1953
• bieg na 5000 metrów – 1942, 1943, 1944, 1946, 1948, 1949, 1950 i 1951
• bieg przełajowy (krótki dystans) – 1946 i 1948
• bieg przełajowy (długi dystans) – 1943, 1946, 1947, 1948 i 1949

Wielokrotnie ustanawiał rekordy kraju na różnych dystansach (m.in. pięciokrotnie na 1500 metrów oraz czterokrotnie na 5000 metrów)^[3]. Zakończył karierę biegacza w 1954 wskutek kontuzji.

Przypisy