Wiktor Zborowski

Zobacz też: Wiktor Zborowski (generał).
Wiktor Zborowski
Ilustracja
Wiktor Zborowski (2017)
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1951
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Maria Winiarska

Lata aktywności

od 1969

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Wiktor Zborowski (ur. 10 stycznia 1951 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, radiowy (Teatr Polskiego Radia) i dubbingowy.

Życiorys

Jest synem prawnika, prokuratora i wiceministra sprawiedliwości, Adama Zborowskiego (1919–1993) oraz Hanny z domu Kobuszewskiej[1] (1921–2012), siostry lekarki Marii Kobuszewskiej-Faryny i aktora Jana Kobuszewskiego. Ukończył XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie (1969) oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie (1973).

Od 1972 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił na początku lat 80.[2]

Ma 198 cm wzrostu. W młodości trenował koszykówkę w Polonii Warszawa, był członkiem juniorskiej reprezentacji Polski w koszykówce mężczyzn, z którą w 1968 wystąpił na mistrzostwach europy U-18 w Hiszpanii (reprezentacja Polski zajęła 9. miejsce). W klasie maturalnej doznał kontuzji, która przerwała jego karierę[3].

Jest autorem hasła „Teraz Polska[4].

Filmografia

Filmy

Seriale

Etiudy filmowe

  • 1988: Szczęściarz – Baltazar
  • 2005: Profesor – Profesor
  • 2008: Supermax
  • 2017: Plica Polonica – Lektor
  • 2017: Uczciwi ludzie – Stryj

Teatr Telewizji

  • 1974: Skamieniały las – Herb
  • 1974: Romeo i Julia
  • 1975: Wieczór Trzech Króli – Kurio
  • 1975: Aktor – Bywalec kawiarni
  • 1976: Upiór w kuchni – Sierżant Griggson
  • 1976: Brutalna gra – Cecil
  • 1977: Turoń – Chłop
  • 1977: Trzy po trzy
  • 1979: Pechowy dzień i zbrodnia i kara – Nieznajomy
  • 1979: Brzechwa dzieciom
  • 1980: Pierścień i róża czyli historia Lulejki i Bulby
  • 1980: Król w Kraju Rozkoszy – Florbel
  • 1980: Cyrano de Bergerac – Montfleury
  • 1981: Moliere, czyli zmowa świętoszków – Markiz de Laissac
  • 1981: Igraszki trafu i miłości
  • 1984: Selekcja – Porucznik FBI (odc. 2)
  • 1988: Tym razem żegnaj na zawsze – Teodor Jeske-Choiński
  • 1988: Napoleon V.S.O.P. – Bertrand
  • 1989: Spotkania ze Szwejkiem – Obsada aktorska (odc. 7)
  • 1989: Dwaj Panowie B. czyli jej pierwszy kochanek – Antoni Gorzeń
  • 1990: Obrona Ksantypy – Parrasjos
  • 1990: Człowiek z Budki Suflera – Kudelius
  • 1991: Jej mężowie – Frederick Lowden
  • 1991: Bananowy interes – Cornelius J. Hollingsworth
  • 1992: Cieszmy się życiem – Donald
  • 1993: Upiór w kuchni – Inspektor Hunt
  • 1993: Miarka za miarkę – Łokieć
  • 1993: Manhattan poker – Feliks
  • 1993: Kolęda wigilijna – Cratchit
  • 1993: Akapit – Pacjent
  • 1994: Żółta szlafmyca albo kolęda na nowy rok – Fircyk, przyjaciel domu
  • 1994: Zatrute pióro – Conrad Leary
  • 1994: Rozmowy zmarłych
  • 1994: Portret słabego pianisty – Główny kominiarz
  • 1994: Po tamtej stronie – Andrzej
  • 1994: Mały Książę – Zwrotniczy
  • 1994: Alicja w Krainie Czarów
  • 1995: Słomkowy kapelusz – Emil Tavernier
  • 1995: Pierwiastek z minus jeden – Obcy
  • 1995: Nareszcie bal – Król
  • 1995: Ciemno – Mietek, syn Jakubca
  • 1995: Bożena – Kamil
  • 1995: Ach, co za wynalazek – Szpak
  • 1996: Podróż do Wenecji – Kristoffer
  • 1996: Miki – Anioł
  • 1996: Komedia sytuacyjna – Karol Summerskill
  • 1998: FarragoŚwięty Piotr
  • 1998: Balkis – Tygrys
  • 1999: W tym domu straszy – Reżyser
  • 2001: Wielki Świat – Franio
  • 2001: Chłopiec i anioł – Anioł
  • 2002: Smutne miasteczko
  • 2003: Siła komiczna – Marmion
  • 2004: Dzień przed zachodem – Sołtys
  • 2005: Żywot Józefa – Piekarz Zofar, Diabeł Asmodeus
  • 2005: Dzikuska – Wróżka
  • 2005: Bieg szlakiem historii
  • 2006: Dobrze – Sąsiad
  • 2008: Warszawa – Artysta kabaretowy
  • 2010: Wierność – Karol Szadurski
  • 2011: Boska! – St. Clair
  • 2013: Pamiętniki pani Hanki – Stryj Albin

Dubbing

Życie prywatne

Żonaty z aktorką Marią Winiarską, z którą ma dwie córki: prezenterkę telewizyjną Hannę (ur. 1983) i aktorkę Zofię (ur. 1987)[5], która jest żoną siatkarza Andrzeja Wrony (ur. 1988). Ma cztery wnuczki (Ninę i Milę , córki Hanny oraz Nadzieję i Jaśminę, córki Zofii)

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. HannaH. Zborowska HannaH., Humor w genach, wyd. 1 w tej ed., popr. i rozsz., Warszawa: Wydawnictwo Nisza, 2011, ISBN 978-83-62795-01-7, OCLC 802105661 [dostęp 2021-09-11] .
  2. DominikD. Cwikła DominikD., Zborowski dla wSensie.pl: Złożyłem podanie do PZPR, ale wystąpiłem z partii po kilku latach [online], wsensie.pl [dostęp 2018-05-29]  (pol.).
  3. „Przypadkiem nie zostałem sportowcem” – wywiad z W. Zborowskim dla magazynu „Dlaczego”, data publikacji 2011.02.02. onet.pl. [dostęp 2015-08-02].
  4. „Teraz Polska” – idea, hasło, godło.
  5. Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 132. ISBN 83-85056-40-8.
  6. Wiktor Zborowski uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], www.pap.pl [dostęp 2024-01-20] .
  7. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2021-01-04]  (pol.).
  8. Laureaci Wielkiego Splendora. polskieradio.pl. [dostęp 2014-12-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • p
  • d
  • e
Reprezentacja Polski do lat 18 na Mistrzostwach Europy w 1968 (9. miejsce)
  • ISNI: 000000011496321X
  • VIAF: 102166438
  • LCCN: nr2002038453
  • GND: 1146963874
  • BnF: 16217575h
  • NKC: xx0228850
  • CiNii: DA18183341
  • PLWABN: 9810668123005606
  • NUKAT: n2005095738
  • LIH: LNB:UeB;=BS
  • WorldCat: lccn-nr2002038453
  • PWN: 4000820
  • ETP: 47
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 114872