Wierzchucin Królewski

Wierzchucin Królewski

wieś
Kościół pw. św. Piotra i Pawła
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	bydgoski
Gmina	Koronowo
Liczba ludności (2015)	601[2]
Strefa numeracyjna	52
Kod pocztowy	86-017[3]
Tablice rejestracyjne	CBY
SIMC	0089320
Położenie na mapie gminy Koronowo Wierzchucin Królewski
Położenie na mapie Polski Wierzchucin Królewski
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Wierzchucin Królewski
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego Wierzchucin Królewski
53°18′24″N 17°46′44″E/53,306667 17,778889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzchucin Królewski (niem. Königlich Wierzchucin, Wierkutschin, 1942-1945 Wiershütten) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.

Podział administracyjny

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Wierzchucin Królewski.

Demografia

Według danych Urzędu Gminy Koronowo (XII 2015 r.) miejscowość liczyła 601 mieszkańców^[2].

Historia

Dawne nazwy

Podczas okupacji administracja niemiecka kolejno zmieniła nazwę wsi na: Wierkutschin (1939-1942) i Wiershütten (1942-1945).

Kościół parafialny

Około 1248 r. została utworzona parafia w Wierzchucinie^[4].

Pierwsza wzmianka o Wierzchucinie pochodzi z 1288 roku, z akt klasztoru w Byszewie. Na początku był tu kościół drewniany zbudowany przez cystersów. W 1404 roku król Władysław II Jagiełło zapisał osadę opactwu w Byszewie i stąd prawdopodobnie pochodzi przymiotnik Królewski w nazwie miejscowości. W okresie późniejszym na miejscu drewnianej świątyni cystersi wybudowali kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła. W latach 1930-1931 ks. Bolesław Paluchowski zainicjował budowę nowego kościoła, który został konsekrowany przez prymasa Polski kard. Augusta Hlonda. W kwietniu 1940 r. ksiądz Paluchowski został aresztowany przez Niemców i wkrótce zginął śmiercią męczeńską w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID^[5] na listę zabytków wpisany jest pseudobarokowy kościół parafialny pw. św.św. Apostołów Piotra i Pawła, 1929-30, nr rej.: A/1546 z 1.12.2009, o wystroju rokokowym.

Przypisy