Władysław Szyngiera

Władysław Szyngiera

Pełne imię i nazwisko	Władysław Tadeusz Szyngiera
Data i miejsce urodzenia	21 października 1955 Radymno
Kariera juniorska
Lata Klub Budowlani Radymno
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1970–1980 Budowlani Radymno
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1991–1998 Polska (kobiety)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Władysław Szyngiera (ur. 21 października 1955 w Radymnie) – polski piłkarz, trener, działacz piłkarski, nauczyciel akademicki.

Życiorys

Jako piłkarz, w latach 1970–1980 występował w Budowlanych Radymno. Podjął i ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, uzyskał również stopień naukowy doktora i podjął pracę na uczelni^[1].

W 1990 roku za namową Jerzego Miedzińskiego podjął współpracę z reprezentacją Polski w piłce nożnej kobiet, a pod koniec 1991 roku został następcą Miedzińskiego na stanowisku selekcjonera tej reprezentacji^[2]. W okresie jego pracy jako selekcjoner, reprezentacja Polski pierwszy raz w historii zdobyła punkt w eliminacjach do mistrzostw Europy (0:0 z Rosją w 1994 roku)^[3], a w 1998 roku pokonała Izrael 13:0, co jest rekordowym zwycięstwem reprezentacji Polski (stan na 2023)^[4]. Z funkcji Szyngiera zrezygnował w 1998 roku, po przegranych 0:1 i 0:4 ze Szwajcarią w ramach eliminacji do Dywizji A^[5]. Ogółem Szyngiera prowadził jako selekcjoner reprezentację w 53 meczach^[4].

W 2013 roku został członkiem rady nadzorczej Wisły Kraków^[6]. Pracował jako działacz piłkarski w Polskim Związku Piłki Nożnej (członek Komisji ds. Piłkarstwa Kobiecego)^[7].

Jest wykładowcą Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, gdzie był kierownikiem Zakładu Piłki Nożnej^[8][9], a także autorem publikacji dotyczących treningu w piłce nożnej^[10].

Wybrane publikacje

• Piłka nożna dzieci i młodzieży (1994, współautor)
• Raport z finałów Mistrzostw Europy Belgia Holandia 2000 (2000, współautor)
• Nowoczesne nauczanie i doskonalenie gry w piłkę nożną (2016, współautor)

Przypisy