Władimir Kokkinaki
| Ten artykuł od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
generał major lotnictwa | |||
Data i miejsce urodzenia | 25 czerwca 1904 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 1985 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Armia Czerwona | ||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
Zasłużony pilot-oblatywacz ZSRR | |||
|
Władimir Konstantinowicz Kokkinaki (ros. Владимир Константинович Коккинаки, ur. 12 czerwca?/25 czerwca 1904 w Nowosybirsku, zm. 7 stycznia 1985 w Moskwie) – radziecki pilot doświadczalny. Dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego. Generał major lotnictwa (od 1943). Starszy brat innego znanego radzieckiego lotnika – Konstantina Kokkinakiego.
Życiorys
Pochodził z rodziny Greków pontyjskich. W 1921 r. ukończył trzecią klasę szkoły podstawowej. Pracował w kołchozowej winnicy, potem był marynarzem i sztauerem[1].
W grudniu 1925 r. wstąpił do Armii Czerwonej, do lipca 1927 r. służył w piechocie. W 1928 r. ukończył Leningradzką Wojskowo-Techniczną Szkołę Sił Powietrznych (obecnie Wojskowa Akademia Kosmiczna im. A.F. Możajskiego), a w 1930 Wojskową Szkołę Pilotów w Borisoglebsku. Służył w jednostkach lotniczych Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Od kwietnia do grudnia 1931 r. był instruktorem w Leningradzkiej Wojskowo-Technicznej Szkole Sił Powietrznych.
21 listopada 1935 r. na samolocie I-15 osiągnął pułap 14 575 metrów (nieoficjalny rekord świata). 20 kwietnia 1936 r. jako pierwszy lotnik w historii wykonał pętlę na dwusilnikowym bombowcu (CKB-30). 27–28 czerwca 1938 r. samolotem CKB-30 „Moskwa” z nawigatorem A. Briandinskim przeleciał bez lądowania trasę Moskwa – Daleki Wschód o długości 7580 km (lądowali w miejscowości Spask Dalni).
28–29 kwietnia 1939 r. tym samym samolotem z nawigatorem M. Gordijenko przeleciał bez lądowania z Moskwy do Ameryki Północnej
(8000 km, trasa: Moskwa – Nowogród – Helsinki – Trondheim – Islandia – przylądek Farvel, najbardziej na południe wysunięty punkt Grenlandii – wyspa Miskou).
2 października 1939 wykonał pierwszy lot na prototypowym samolocie CKB-55 – późniejszym słynnym samolocie szturmowym Ił-2. 2 stycznia 1963 załoga pod dowództwem W. Kokkinaki przeprowadziła pierwszy lot próbny na samolocie Ił-62. W latach 1941–1945 kierował lotami doświadczalnymi nowych typów radzieckich samolotów. Pobił 22 światowe rekordy lotnicze.
Był wiceprezydentem (1961), prezydentem (1967–1968), a od grudnia 1968 r. – honorowym prezydentem Międzynarodowej Federacji Lotniczej. W 1970 otrzymał honorowe obywatelstwo Nowosybirska. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym[2] Jego imieniem nazwano ulicę w Moskwie.
Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia
- Nagroda Leninowska (1960)
- 2 medale Złotej Gwiazdy Bohatera Związku Radzieckiego (17 lipca 1938 i 17 września 1957)
- 6 Orderów Lenina (1936, 1938, 1939, 1945, 1951, 1984)
- Order Rewolucji Październikowej (1974)
- 3 Ordery Czerwonego Sztandaru (1944, 1945, 1957)
- 2 Ordery Wojny Ojczyźnianej 1 klasy (1944, 1947)
- 4 Ordery Czerwonej Gwiazdy (1939, 1941, 1944, 1969)
- Medal „Za Odwagę” (ZSRR) (1939)
- wiele medali i nagród zagranicznych
- Złota Odznaka Lotnicza FAI (1964)
- tytuł Zasłużonego Lotnika Oblatywacza ZSRR (1959)
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR (1959)
Imieniem tego słynnego lotnika nazwano:
- ulice w: Krzywym Rogu, Rostowie nad Donem, Moskwie, Nowokuźniecku, Ałmaty, Browarach, Słowiańsku, Makiejewce, Włodzimierzu Wołyńskim,
- samoloty: Ił-96-300 (RA-96011) linii Aerofłot, Ił-76 (RA-76950) linii Wołga–Dniepr, Jak-42 (RA–42446) należący do Ministerstwa ds. sytuacji nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej.
W Noworosyjsku ustawiono popiersie W.K. Kokkinaki.
W 1989 r. poczta ZSRR wydała okolicznościową kopertę z okazji 50 rocznicy przelotu Moskwa – Ameryka Płn., a w 2004 r. w Rosji wypuszczono znaczek pocztowy z portretem W. Kokkinaki.
- Ił-96-300 (RA-96011) Aerofłotu,
noszący imię W. Kokkinaki - Koperta okolicznościowa
„50-lecie lotu Moskwa – Ameryka Płn.” (1989 r.) - znaczek poczty Rosji z 2004 r.
Przypisy
- ↑ Skrzydlata Polska 1984 ↓, s. 7.
- ↑ Дважды Герой Советского Союза Коккинаки Владимир Константинович :: Герои страны [online], warheroes.ru [dostęp 2024-04-26] .
Bibliografia
- Bogusław J. Witkowski. Kokkinaki. „Skrzydlata Polska”. 33/1984, 12 sierpnia 1984. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Бронтман Л. Владимир Коккинаки. – М.: Воениздат НКО СССР, 1939.
- Григорьев Г.К. Следы в небе. – М.: ДОСААФ, 1960.
- Карпий В.М. Гений неба Владимир Коккинаки. – М.: Парад (Рыбинск: Рыбин. дом печати), 2007. – В пер. 344 с.: ил. 2500 экз.
Linki zewnętrzne
- film dokumentalny poświęcony Władimirowi Kokkinaki (ros.) w serwisie YouTube
- PWN: 3923744
- БРЭ: 2079329
- Olympedia: 1202571