Villanella
Villanella, villanesca (wł. villano - wieśniak, parobek[1]) – w okresie renesansu typ wielogłosowej pieśni włoskiej, charakteryzujący się - w odróżnieniu od madrygału - prostą, homofoniczną fakturą oraz budową zwrotkową. Często wykazuje związki z muzyką ludową[2].
Wykształciła się w XVI wieku w Szkole neapolitańskiej (villanella alla Neapolitana). Kompozytorami piszącymi villanelle byli m.in. Adrian Willaert, Orlando di Lasso czy Ghinolfo Dattari[3]
Przypisy
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych, Władysław Kopaliński, Świat Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-7227-582-3
- ↑ Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6
- ↑ Dzieje kultury muzycznej, s. 116, Bogusław Schaeffer, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998, ISBN 83-02-05774-6
Literatura
- Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6
