Ustrój polityczny Kamerunu

Kamerun Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Kamerunu Ustrój polityczny Ustrój polityczny Kamerunu Konstytucja Konstytucja Kamerunu Władza ustawodawcza Parlament Kamerunu Senat Marcel Niat Njifenji Zgromadzenie Narodowe Cavayé Yéguié Djibril Władza wykonawcza Prezydent Paul Biya Premier Philémon Yang Rząd Rząd Philémona Yanga Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Rada Konstytucyjna Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Kamerunu Kontrola państwowa Kontrola państwowa Audytor Generalny Henri Eyebe Ayissi Finanse Bank Państw Afryki Środkowej Lucas Abaga Nchama Samorząd terytorialny Podział administracyjny Kamerunu Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2013 Wybory prezydenckie: 2011 Referenda: 1972 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Kamerunu minister: Pierre Moukoko Mbonjo Wikiprojekt Polityka

Ten artykuł od 2008-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ustrój polityczny Kamerunu można określić jako republikę demokratyczną z wielopartyjnym systemem prezydenckim. Konstytucja została uchwalona w 1972, a ostatnio znowelizowana w 1995. Organem władzy ustawodawczej jest wybierane w wyborach powszechnych jednoizbowe Zgromadzenie Narodowe o kadencji 5-letniej, liczące 180 deputowanych, którzy obradują trzy razy w roku. Głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na 7 lat. Prezydent posiada znaczne uprawnienia: może bez konsultacji ze Zgromadzeniem Narodowym powoływać i odwoływać członków rządu, sędziów, szefów państwowych firm itp. zatwierdzać i wetować ustawy. Poprawka do konstytucji z 1995 przewiduje utworzenie stuosobowego senatu, ale jak dotychczas nie został on utworzony. Władzę wykonawczą sprawuje rząd, na którego czele stoi premier mianowany przez prezydenta.