Ulica Miodowa w Krakowie
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok z ulicy Krakowskiej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,052995°N 19,945522°E/50,052995 19,945522 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Miodowa – ulica w Krakowie na Kazimierzu oraz na Grzegórzkach (część na wschód od przepustu drogowego).
Historia
Pomiędzy murami miasta Kazimierza a Wisłą biegła w średniowieczu droga podmurna. Po wyburzeniu kazimierskich murów miejskich w początkach XIX wieku powstała ulica nazywana Podbrzeże, Podbrzezie, tak jak przedmieście między Wisłą a murami. Wytyczona około 1865 r. na podstawie planów regulacyjnych z 1828 i 1844 r.
Obecną nazwę otrzymała w 1858 roku, być może od wytwórców syconego miodu mieszkających na Kazimierzu.
Przed 1889 r. wydłużona za ulicę Starowiślną. W swojej wschodniej części ulica przebiega przez przepust drogowy pod linią kolejową nr 91.
Zabudowa
Zabudowa to głównie kamienice czynszowe z przełomu XIX i XX wieku oraz synagogi:
- ul. Miodowa 13 - Czynszowa kamienica, projektował Leopold Tlachna, 1937. Znajdowała się w niej synagoga chasydów z Cieszanowa.
- ul. Miodowa 19 - Czynszowa kamienica. Projektował Aleksander Biborski, 1905. Jedyna secesyjna kamienica na Kazimierzu.
- ul. Miodowa 24 - Synagoga Tempel.
- ul. Miodowa 24 - Centrum Społeczności Żydowskiej.
- ul. Miodowa 24a - Kamienica. Projektował Zygmunt Prokesz, 1929. Znajdowała się w niej żydowska szkoła ludowa Cheder Iwri i gimnazjum Tachkemoni.
- ul. Miodowa 27 (ul. Warszauera 8) - Synagoga Kupa.
- ul. Miodowa 36-36a - Dawna Szkoła Miejska im. ks. Piramowicza. Projektował Stefan Żołdani, 1884. Obecnie szkoła podstawowa nr 11.
- ul. Miodowa 55 - Dom przedpogrzebowy. Projektował Władysław Kleiberger 1903.
- ul. Miodowa 55 - Nowy cmentarz żydowski, założony w 1800 roku.
-
Ulica Miodowa
Akwarela Teodora Talowskiego, 1895 -
Widok od skrzyżowania z ul. Starowiślną na zachód -
Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na zachód -
Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na wschód -
Kamienica ul. Miodowa 19, jedyna secesyjna na Kazimierzu -
Synagoga Tempel -
Synagoga Kupa -
ul. Miodowa 32
Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911) -
ul. Miodowa 34
Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911) -
Przepust drogowy pod linią 91. Powstał około 1855 roku. Obecnie (2022) przebudowywany -
Dom przedpogrzebowy i cmentarz żydowski
Bibliografia
- Miodowa, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 620. ISBN 83-01-13325-2.
- Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6
- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1
