Tia Hellebaut

Tia Hellebaut, 2012

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1978
Antwerpia

Dorobek medalowy

Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja Belgia
złoto	Pekin 2008	lekkoatletyka (skok wzwyż)
Mistrzostwa Europy
złoto	Göteborg 2006	skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto	Walencja 2008	pięciobój
Halowe mistrzostwa Europy
złoto	Birmingham 2007	skok wzwyż

Multimedia w Wikimedia Commons

Tia Hellebaut (ur. 16 lutego 1978 w Antwerpii) – belgijska lekkoatletka, skoczkini wzwyż, wcześniej specjalizująca się w wieloboju lekkoatletycznym, mistrzyni olimpijska z Pekinu. Jest mistrzynią Europy z Göteborga, halową mistrzynią Europy z Birmingham oraz halową mistrzynią świata z Walencji w pięcioboju lekkoatletycznym.

Życiorys

Hellebaut startowała początkowo w zawodach wielobojowych. Jej najlepszy wynik w siedmioboju wynosi 6201 pkt (2006) i jest rekordem kraju. Jej największym osiągnięciem było 5. miejsce w pięcioboju na halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie w 2004.

Jej koronną konkurencją wielobojową był skok wzwyż. Od 2004 startowała w tej konkurencji na wszystkich ważniejszych zawodach międzynarodowych. Zajęła dwukrotnie 6. miejsce na mistrzostwach świata w Helsinkach w 2005 i na halowych mistrzostwach świata w Moskwie w 2006. W 2006 zdobyła dość niespodziewanie tytuł mistrzyni Europy wynikiem 2,03 m, poprawiając swój rekord życiowy i ustanawiając nowy rekord kraju. W 2007 zdobyła tytuł halowej mistrzyni Europy, ustanawiając rekord mistrzostw i rekord kraju wynikiem 2,05 m.

W 2008 w Walencji na halowych mistrzostwach świata zdobyła złoto w pięcioboju.

23 sierpnia 2008 w finale olimpijskiego skoku wzwyż zdobyła złoty medal, skacząc 2,05 m. Pokonała Blankę Vlasić, która była druga, także z wynikiem 2,05 m.

W grudniu 2008 poinformowała, iż jest w 3 miesiącu ciąży. Z tego też powodu postanowiła zakończyć karierę sportową.

9 czerwca 2009 roku urodziła córeczkę Lotte.

16 lutego 2010 poinformowała, że planuje powrót do czynnego uprawiania skoku wzwyż^[1]. Latem zajęła 5. miejsce w mistrzostwach Europy, a w lutym 2011 urodziła drugą córeczkę – Saartje^[2]^[3].

W 2012 ponownie powróciła na skocznię – była piąta na halowych mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. W 2013 zajęła 8. miejsce podczas halowych mistrzostw Europy, po czym ogłosiła zakończenie kariery^[4]^[5].

W marcu 2014 urodziła syna Larsa^[6].

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Olimpiada	Data	Konkurencja	Rezultat	Miejsce
Pekin 2008	23 sierpnia 2008	skok wzwyż	2,05 m
Londyn 2012	11 sierpnia 2012	skok wzwyż	1,97 m	5.

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa Europy	Miasto	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Göteborg 2006	Göteborg	11 sierpnia 2006	Skok wzwyż	2,03 m
Barcelona 2010	Barcelona	1 sierpnia 2010	Skok wzwyż	1,97 m	5. miejsce

Halowe Mistrzostwa Świata

Halowe Mistrzostwa Świata	Miasto	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Walencja 2008	Walencja	7 marca 2008	Pięciobój	4867 pkt

Halowe Mistrzostwa Europy

Halowe Mistrzostwa Europy	Miasto	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Birmingham 2007	Birmingham	3 marca 2007	Skok wzwyż	2,05 m

Przypisy

↑ Tia Hellebaut to return to the High Jump. European Athletics. [dostęp 2010-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)]. (ang.).
↑ Former European champions Hellebaut and Kumbernuss are mothers again [online], European Athletics [dostęp 2011-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06] (ang.).
↑ Tia Hellebaut maman pour la deuxième fois [online], lameuse.be [dostęp 2011-02-16] (fr.).
↑ Tia Hellebaut beendet Karriere [online], leichtatletik.de [dostęp 2013-03-06] (niem.).
↑ Mistrzyni olimpijska w skoku wzwyż zakończyła karierę [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-09] (pol.).
↑ Tia Hellebaut maman d’un petit Lars [online], rtbf.be [dostęp 2014-03-17] (fr.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Hellebaut (niderl.)
Tia Hellebaut w bazie World Athletics (ang.).
Tia Hellebaut, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
Biografia zawodniczki w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-11)]. (ang.)

Mistrzynie olimpijskie w skoku wzwyż

Mistrzynie Europy w skoku wzwyż

Halowe mistrzynie świata w pięcioboju

Sportowcy roku Belgii

Mężczyźni	1967 Ferdinand Bracke 1968 Serge Reding 1969–1974 Eddy Merckx 1975 Bruno Brokken 1976 Ivo Van Damme 1977 Michel Pollentier 1978 Raymond Ceulemans 1979–1980 Robert Van de Walle 1981 Freddy Maertens 1982 Jacky Ickx 1983 Eddy Annys 1984 Claude Criquielion 1985 Gaston Rahier i Vincent Rousseau 1986 William Van Dijck 1987 Georges Jobé 1988 Eric Geboers 1989 Thierry Boutsen 1990 Rudy Dhaenens 1991 Jean-Michel Saive 1992 Georges Jobé 1993 Vincent Rousseau 1994 Jean-Michel Saive 1995–1996 Fred Deburghgraeve 1997 Luc Van Lierde 1998 Fred Deburghgraeve 1999 Luc Van Lierde 2000 Joël Smets 2001–2004 Stefan Everts 2005 Tom Boonen 2006 Stefan Everts 2007 Tom Boonen 2008 Sven Nys 2009–2011 Philippe Gilbert 2012 Tom Boonen 2013 Frederik Van Lierde 2014 Thibaut Courtois 2015 Kevin De Bruyne 2016 Greg Van Avermaet 2017 David Goffin 2018 Eden Hazard 2019 Remco Evenepoel 2020-2021 Wout Van Aert 2022 Remco Evenepoel
Kobiety	1975 Carine Verbauwen 1976–1977 Anne-Marie Pira 1978–1979 Carine Verbauwen 1980 Ingrid Berghmans 1981 Annie Lambrechts 1982–1986 Ingrid Berghmans 1987 Ingrid Lempereur 1988–1989 Ingrid Berghmans 1990–1991 Sabine Appelmans 1992 Annelies Bredael 1993 Gella Vandecaveye 1994–1995 Brigitte Becue 1996 Ulla Werbrouck 1997 Gella Vandecaveye 1998 Dominique Monami 1999–2002 Kim Clijsters 2003–2004 Justine Henin-Hardenne 2005 Kim Clijsters 2006–2007 Justine Henin-Hardenne 2008 Tia Hellebaut 2009–2011 Kim Clijsters 2012 Evi Van Acker 2013 Kirsten Flipkens 2014 Nafissatou Thiam 2015 Delfine Persoon 2016–2017 Nafissatou Thiam 2018–2019 Nina Derwael 2020 Emma Meesseman 2021 Nina Derwael 2022 Nafissatou Thiam
Zespoły	1997 Noliko Maaseik 1998 Kadra Motocrossowa 1999 Kadra Pucharu Davisa 2000 Anderlecht 2001 Kadra Pucharu Fed Cup 2002 La Villette 2003 Kadra Motocrossowa 2004 Kadra kobiet 4×100 2005 Kadra U21 mężczyzn w piłce nożnej 2006 Kadra Pucharu Fed Cup 2007–2008 Kadra kobiet 4×100 2009–2011 Kadra mężczyzn 4×400 2012 Kadra hokejowa mężczyzn 2013–2014 Kadra mężczyzn w piłce niżej 2015 Kadra Pucharu Davisa 2016 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2017 Kadra Pucharu Davisa 2018–2019 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2020 Kadra kobiet w koszykówce 2021 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2022 Kadra mężczyzn 4×400
Talenty	1998 Kim Clijsters 1999 Bart Wellens 2000 Bart Aernouts 2001 Jurgen Van Den Broeck 2002 Thomas Buffel 2003 Kirsten Flipkens 2004 Aagje Vanwalleghem 2005 Niels Albert 2006 Yoris Grandjean 2007 Dominique Cornu 2008 Elise Matthysen 2009 Romelu Lukaku 2010 Luca Brecel 2011 Thomas Van der Plaetsen 2012 Kimmer Coppejans 2013 Nafissatou Thiam 2014 Divock Origi 2015 Tiesj Benoot 2016 Louise Carton 2017 Lotte Kopecky 2018 Remco Evenepoel 2019 Yari Verschaeren 2020 Charles De Ketelaere 2021 Thibau Nys 2022 Cian Uijtdebroeks
Paraolimpijczycy	2010 Sven Decaesstecker 2011 Wim Decleir 2012 Marieke Vervoort 2013 Joachim Gérard 2014 Michèle George 2015 Marieke Vervoort 2016 Laurens Devos 2017–2018 Peter Genyn 2019–2021 Joachim Gérard 2022 Michèle George
Trenerzy	2011–2012 Jacques Borlée 2013–2014 Marc Wilmots 2015 Hein Vanhaezebrouck 2016–2017 Roger Lespagnard 2018 Roberto Martínez 2019 Shane McLeod 2020 Philip Mestdagh 2021 Shane McLeod 2022 Roger Lespagnard