Thierry Laurey

Thierry Laurey
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1964
Troyes

Wzrost

186 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1972–1977 FC Saint-Mesmin
1977–1980 Troyes AF
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1981 USM Romilly 30 (4)
1981–1982 US Valenciennes-Anzin B 39 (0)
1982–1986 US Valenciennes-Anzin 107 (10)
1986–1987 Olympique Marsylia 27 (1)
1987–1988 Montpellier La Paillade SC 34 (10)
1988–1990 FC Sochaux-Montbéliard 68 (12)
1990 Paris Saint-Germain 8 (0)
1990–1991 AS Saint-Étienne 25 (3)
1991–1998 Montpellier HSC 186 (8)
W sumie: 524 (48)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989  Francja 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1998–2006 Montpellier HSC (asystent)
2007–2008 FC Sète
2008–2009 Amiens SC
2011 AS Saint-Étienne (kierownik sportowy)
2011–2012 AC Arles-Avignon
2013–2016 Gazélec Ajaccio
2016–2021 RC Strasbourg
2021– Paris FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Thierry Laurey (ur. 17 lutego 1964 w Troyes) – francuski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, a także trener.

Kariera klubowa

Laurey jako junior grał w zespołach FC Saint-Mesmin oraz Troyes AF. W 1980 roku został graczem trzecioligowego USM Romilly i spędził tam sezon 1980/1981. W 1981 roku odszedł do także trzecioligowych rezerw US Valenciennes-Anzin. W sezonie 1982/1983 został włączony do pierwszej drużyny Valenciennes, grającej w Division 2. W 1986 roku przeszedł do Olympique Marsylia z Division 1. W lidze tej zadebiutował 5 sierpnia 1986 w wygranym 3:1 meczu z AS Monaco FC, a 28 listopada 1986 w wygranym 4:0 spotkaniu z Paris Saint-Germain strzelił swojego pierwszego gola w Division 1. W sezonie 1986/1987 wywalczył z zespołem wicemistrzostwo Francji, a także osiągnął z nim finał Pucharu Francji, przegranego przez Olympique z Girondins Bordeaux.

W sezonie 1987/1988 był graczem zespołu Montpellier La Paillade SC, z którym zajął 3. miejsce w Division 1. W dwóch kolejnych reprezentował barwy FC Sochaux-Montbéliard, z którym dwukrotnie zakończył rozgrywki ligowe na 4. miejscu. W sezonie 1989/1990 rozegrał 4 spotkania w Pucharze UEFA, a 31 października 1989 w zremisowanym 1:1 meczu z Fiorentiną zdobył swoją jedyną bramkę w europejskich pucharach.

Następnie występował w Paris Saint-Germain oraz AS Saint-Étienne, a w 1991 roku wrócił do Montpellier. W sezonie 1993/1994 dotarł z nim do finału Pucharu Francji, w którym zespół Montpellier został pokonany 3:0 przez AJ Auxerre. W 1998 roku zakończył karierę.

W Division 1 rozegrał 347 spotkań i zdobył 34 bramki.

Kariera reprezentacyjna

Laurey wystąpił jeden raz w reprezentacji Francji, 8 marca 1989 w przegranym 0:2 meczu el. do Mistrzostw Świata 1990 ze Szkocją.

Kariera trenerska

W 1998 roku Laurey został asystentem trenera Montpellier HSC i pełnił tę funkcję do 2006 roku, u boku takich trenerów jak Jean-Louis Gasset, Michel Mézy, Gérard Bernardet, Robert Nouzaret oraz Jean-François Domergue. W 2007 roku samodzielnie objął stanowisko trenera trzecioligowego FC Sète i pracował tam w sezonie 2007/2008. Przez cały kolejny sezon prowadził natomiast drugoligowy klub Amiens SC.

Potem pracował jako kierownik sportowy w AS Saint-Étienne, a także trenował drugoligowy AC Arles-Avignon. W lutym 2013, na 12 kolejek przed końcem sezonu został szkoleniowcem także drugoligowego Gazélec Ajaccio, jednak na koniec rozgrywek zajął z nim ostatnie, 20. miejsce i spadł do trzeciej ligi. W kolejnym sezonie awansował z nim jednak z powrotem do drugiej ligi, zaś w sezonie 2014/2015 wywalczył awans do Ligue 1. W lidze tej zadebiutował 8 sierpnia 2015 w zremisowanym 0:0 meczu z Troyes AC. Na koniec rozgrywek zajął z klubem 19. miejsce, oznaczające spadek z ligi, po którym odszedł z klubu.

Następnie został trenerem drugoligowego RC Strasbourg, z którym w sezonie 2016/2017 awansował do Ligue 1. Z kolei w sezonie 2018/2019 wygrał z nim rozgrywki Pucharu Ligi Francuskiej, co umożliwiło Strasbourgowi start w eliminacjach do Ligi Europy. W drugiej rundzie wyeliminował Maccabi Hajfa, w trzeciej Łokomotiw Płowdiw, jednak w czwartej odpadł z Eintrachtem Frankfurt.

Bibliografia

  • Thierry Laurey, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] . (piłkarz)
  • Thierry Laurey, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21] . (trener)
  • Thierry Laurey w bazie WorldFootball.net (ang.)
  • p
  • d
  • e
  • Bongard (1928–30)
  • Riebe (1930–32)
  • Neureuther (1932–33)
  • Fischer (1933–34)
  • Kerr (1934–35)
  • Blum (1935–38)
  • Rumbold (1938–39)
  • Bostelaar (1941–44)
  • Veinante (1945–47)
  • Andrup (1947–48)
  • Veinante (1948–49)
  • Nicolas (1949–52)
  • Humpál (1952–55)
  • Heisserer (1955–56)
  • Avellaneda (1956–57)
  • Faczinek (1957–58)
  • Humpál (1958–60)
  • Veinante (1960–61)
  • Jonquet (1961–64)
  • Frantz (1964–66)
  • Presch (1966–67)
  • Hauss (1967–68)
  • Frantz (1968–70)
  • Mateo (1970–71)
  • Csaknády (1971)
  • Frantz (1971)
  • Nowotarski (1971–73)
  • Domergue (1973–74)
  • Hollink (1974–75)
  • Frantz (1975–76)
  • Schilcher (1976)
  • Schwartz (1976–77)
  • Gress (1977–80)
  • Hild (1980–81)
  • Lemerre (1981–83)
  • Sundermann (1983–85)
  • Huck (1985)
  • Piasecki (1985–86)
  • Six (1986)
  • Herbin (1986–87)
  • Kasperczak (1987–88)
  • Dogliani (1988)
  • Banide (1988–89)
  • Specht (1989–91)
  • Gress (1991–94)
  • Jeandupeux (1994–95)
  • Duguépéroux (1995–98)
  • Girard (1998)
  • Mankowski (1998–99)
  • Le Roy (1999–00)
  • Pouliquen (2000–01)
  • Hašek (2001–03)
  • Kombouaré (2003–04)
  • Duguépéroux (2004–06)
  • Papin (2006–07)
  • Furlan (2007–09)
  • Gress (2009)
  • Janin (2009–10)
  • Fournier (2010–11)
  • Keller (2011–14)
  • Duguépéroux (2014–16)
  • Laurey (2016–21)
  • Stéphan (2021–23)
  • Le Scornet[A] (2023)
  • Antonetti (2023)
  • Vieira (od 2023)
  1. trener tymczasowy