Termometr rezystancyjny

Ten artykuł od 2013-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Termometr rezystancyjny – przyrząd pomiarowy służący do pomiaru temperatury wykorzystujący zmianę oporu towarzyszącą zmianom temperatury.

Pomiar jest dokonywany drogą pośrednią. Mierzy się opór elektryczny odpowiednio dobranego elementu pomiarowego (rezystora) przy pomocy omomierza, który jest wyskalowany w jednostkach temperatury. Opór elektryczny metali w pewnym zakresie rośnie liniowo wraz ze wzrostem temperatury. Pozwala to na wykorzystanie tego zjawiska w termometrach. Stosowane są oporniki platynowe i niklowe ze względu na wysoką temperaturę topnienia i odporność na korozję.

Często są stosowane oporniki o oznaczeniach:

• Pt100 – opornik platynowy o wartości pomiarowej 100 Ω w 0 °C
• Pt500 – opornik platynowy o wartości pomiarowej 500 Ω w 0 °C
• Pt1000 – opornik platynowy o wartości pomiarowej 1000 Ω w 0 °C
• Ni100 – opornik niklowy o wartości pomiarowej 100 Ω w 0 °C