Teresa Stratas

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2009-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Teresa Stratas
ilustracja
Imię i nazwisko

Anastasia Stratakis

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1938
Toronto

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka operowa

Odznaczenia
Order Kanady – Oficer (Officer)

Teresa Stratas, właśc. Anastasia Stratakis (ur. 26 maja 1938 w Toronto[1]) – kanadyjska śpiewaczka (sopran) i aktorka pochodzenia greckiego[1].

Życiorys

Studiowała w Royal Conservatory of Music w Toronto. W 1959 wygrała audycję (kontrakt) w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, która zapoczątkowała jej wieloletnią współpracę z tą sceną. Jako gwiazda MET Stratas zasłynęła rolami w operach Mozartowskich, a także m.in. w Pericholi Offenbacha, Otellu Verdiego, La Bohème Pucciniego, Peleasie i Melizandzie Debussy’ego, The Last Savage Menottiego, Sprzedanej narzeczonej Smetany. Tryumfy święciła też m.in. w londyńskiej Covent Garden Theatre, w Bayerische Stadtoper w Monachium, na scenach rosyjskich. W 1979 stworzyła dwie pamiętne kreacje: w tytułowej roli w światowej prapremierze trzyaktowej wersji Lulu Albana Berga (reż. Patrice Chéreau, Opera Paryska) i w Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny Kurta Weilla (MET), stając się jedną z najwybitniejszych interpretatorek dzieł Weilla. W latach 80. zagrała w sławnych ekranizacjach Pajaców Ruggera Leoncavalla (1982) i Traviaty Giuseppe Verdiego (1983) w reżyserii Franco Zeffirellego. Na kilka lat przerwała jednak karierę operową, angażując się w pracę u boku Matki Teresy w hospicjum w Kalkucie.

W latach 90. odnosiła sukcesy m.in. w światowej prapremierze The Ghosts of Versailles Corigliano, Die sieben Todsunden Weilla oraz w Płaszczu Giacoma Pucciniego.

Stratas, uznawaną niekiedy za następczynię Marii Callas, należałoby – z uwagi na specyficzny głos i koncentrację na osobowości kreowanych postaci – określić bardziej mianem śpiewającej aktorki niż śpiewaczki sensu stricto; jej role cechuje ogromna ekspresja, głębia psychologiczna i wirtuozeria środków aktorskich.

Repertuar

Przypisy

  1. a b Anne Feeney: Teresa Stratas Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  • ISNI: 000000036858667X, 000000011442948X
  • VIAF: 44486510
  • LCCN: n83129470
  • GND: 118895125
  • BnF: 13900115f
  • SUDOC: 087931192
  • NLA: 36550100
  • NKC: xx0119933
  • BNE: XX1130076
  • NTA: 070447705
  • BIBSYS: 1059298
  • CiNii: DA04025728
  • PLWABN: 9810622655305606
  • NUKAT: n2014184226
  • J9U: 987007274666905171
  • LNB: 000101583
  • NSK: 000298640
  • CONOR: 112404323
  • BLBNB: 000533366
  • LIH: LNB:6s4;=BT
  • PWN: 3980214
  • ETP: 51980
  • БРЭ: 4168094
  • NE.se: teresa-stratas
  • SNL: Teresa_Stratas
  • Catalana: 0246911
  • DSDE: Teresa_Stratas