Tadeusz Szydłowski
 Tadeusz Szydłowski (1925) | |||
| Państwo działania |
| ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 czerwca 1883 | ||
| Data i miejsce śmierci | 25 października 1942 | ||
| profesor | |||
| Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | ||
| Doktorat | 15 listopada 1907 – historia sztuki | ||
| Habilitacja | 17 kwietnia 1920 – historia sztuki | ||
| Profesura | 1 października 1935 | ||
| Uczelnia | Uniwersytet Stefana Batorego, Uniwersytet Jagielloński | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Tadeusz Andrzej Szydłowski (ur. 9 czerwca 1883 w Jarosławiu, zm. 25 października 1942 w Krakowie) – polski historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i Uniwersytetu Jagiellońskiego[1], pierwszy na ziemiach polskich państwowy konserwator zabytków. Został aresztowany w Sonderaktion Krakau[2].
Główne opracowania[1]
- Wit Stwosz w świetle naukowych i pseudonaukowych badań (1913),
- Ruiny Polski (1919),
- Pomniki architektury epoki piast. w województwach krakowskim i kieleckim (1928),
- Spór o Giotta, problem autorstwa fresków w Asyżu na na tle rozwoju metody historji sztuki (1929),
- Stanisław Wyspiański (1930).
Bibliografia
- Gaczoł A., Możliwości i ograniczenia wojewódzkich konserwatorów zabytków w pierwszej połowie XX wieku (na przykładach z terenu obecnego województwa małopolskiego), „Wiadomości Konserwatorskie” 2016, nr 47.
- Gaczoł A., Dobosz P, Pierwszy na ziemiach polskich rządowy konserwator zabytków : w 75. rocznicę śmierci Profesora Tadeusza Szydłowskiego, Kraków 2017.
Linki zewnętrzne
- Galeria zdjęć Tadeusza Szydłowskiego, Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ [dostęp 2024-01-20].
