Tachybaptus
| Tachybaptus[1] | |||
| Reichenbach, 1853[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – perkozek australijski (T. novaehollandiae) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | perkozowe | ||
| Rodzina | perkozy | ||
| Rodzaj | Tachybaptus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Colymbus minor J.F. Gmelin, 1789 (= Colymbus ruficollis Pallas, 1764) | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Tachybaptus – rodzaj ptaków z rodziny perkozów (Podicipedidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Australazji, Afryce i obu Amerykach[6].
Morfologia
Długość ciała 21–29 cm, masa ciała 100–236 g[7].
Systematyka
Etymologia
- Tachybaptus (Tachybaptes): gr. ταχυς takhus „szybko”; βαπτω bapto „zanurzyć się”[8].
- Limnodytes: gr. λιμνη limnē „staw, moczary”; rodzaj Dytes Kaup, 1829 (perkoz)[9]. Gatunek typowy: Colymbus dominicus Linnaeus, 1766.
- Dominicus: epitet gatunkowy Colymbus dominicus Linnaeus, 1766; Santo Domingo lub San Domingo (obecnie wyspa Haiti), Indie Zachodnie[10]. Nazwa zastępcza dla Limnodytes Oberholser, 1974.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:
- Tachybaptus rufolavatus – perkozek długodzioby – takson wymarły pod koniec XX wieku[12].
- Tachybaptus ruficollis – perkozek zwyczajny
- Tachybaptus novaehollandiae – perkozek australijski
- Tachybaptus pelzelnii – perkozek białosmugi
- Tachybaptus dominicus – perkozek białoskrzydły
Ksepka i Kammerer (2013) proponują przeniesienie T. dominicus do monotypowego rodzaju Dominicus[13][5].
Przypisy
- ↑ Tachybaptus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1852, s. 3. (niem.).
- ↑ M.A.P.O. Des Murs: Traité général d’oologie ornithologique au point de vue de la classification. Paris: F. Klincksieck, 1860, s. 549. (fr.).
- ↑ H.Ch. Oberholser: The bird life of Texas. University of Texas Press, 1974, s. 970. ISBN 0-292-70711-8. (ang.).
- ↑ a b D.T. Ksepka & Ch.F. Kammerer. Corrigendum: Taxonomic status of the Least Grebe. „Palaeontology”. 56 (5), s. 1171, 2013. DOI: 10.1111/pala.12068. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
- ↑ F. Llimona & J. del Hoyo: Ostrich to Ducks. W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 189–190. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Tachybaptus.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Limnodytes.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Dominicus.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-27].
- ↑ BirdLife International, Tachybaptus rufolavatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2018-1 [dostęp 2018-09-16] (ang.).
- ↑ D.T. Ksepka, A.M. Balanoff, M.A. Bell & M.D. Houseman. Fossil grebes from the Truckee Formation (Miocene) of Nevada and a new phylogenetic analysis of Podicipediformes (Aves). „Palaeontology”. 56 (5), s. 1149–1169, 2013. DOI: 10.1111/pala.12040. (ang.).
Bibliografia
- James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
- J9U: 987007558743905171
