Szamot

Ten artykuł od 2011-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szamot – materiał ceramiczny otrzymywany przez wypalenie gliny lub łupków i zmielenie otrzymanego produktu^[1].

Proces produkcji polega na formowaniu, suszeniu i wypalaniu. Wyroby szamotowe cechują się dużą odpornością na szybkie zmiany temperatury. Po wymieszaniu z plastyczną gliną ogniotrwałą, szamot używany jest do wyrobu ogniotrwałych materiałów, np. okładzin stosowanych w kaflowych piecach domowych, paleniskach, piecach przemysłowych itp.

Zaprawa szamotowa to mieszanka szamotu i gliny surowej oraz dodatków w postaci cementu portlandzkiego i szkła wodnego. Zaprawa służy do łączenia cegieł i płyt szamotowych. Zaprawa szamotowa bez dodatku cementu i szkła wodnego nie ma środków wiążących, a łączenie cegieł następuje na skutek spieczenia jej w temperaturze 1000 °C. Do wykonania spoin które nie osiągają temperatur powyżej 1000 °C stosuje się dodatki cementu oraz szkła wodnego w celu poprawy wiązania.

Przypisy