Stanislav Čeček
![]() | |||
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 maja 1930 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne |
| ||
Jednostki | |||
Stanowiska | komendant czechosłowackich wojsk na Dalekim Wschodzie; naczelnik Wojskowej Kancelarii Prezydenta Republiki; komendant dywizji piechoty w Czeskich Budziejowicach | ||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() | |||
|
Stanislav Čeček (ur. 13 listopada 1886 w Líšnie[1] – obecnie część miasta Bystřice u Benešova; zm. 29 maja 1930 w Czeskich Budziejowicach[1]) – czeski generał.
Życiorys
Po ukończeniu Akademii Handlowej w Pradze i Wyższej Szkoły Handlowej w Lipsku pracował w Rosji jako urzędnik.
W sierpniu 1914 r. wstąpił do Drużyny Czeskiej, z którą brał udział w wielu akcjach wywiadowczych oraz bojowych.
Zwrócił na siebie uwagę podczas ofensywy generała Brusiłowa (1916) oraz w bitwach pod Zborowem (1917) i Bachmaczem (1918). Latem 1918 r. był komendantem tzw. penzenskiej grupy czechosłowackich wojsk, z którą przebił się do Wołgi i potem aż za Ural. W 1918 r. generał. W latach 1919–1920 komendant czechosłowackich wojsk na Dalekim Wschodzie (we Władywostoku).
Do domu się powrócił w 1920 r. Potem studiował na Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu (1921–1923). W latach 1923–1929 naczelnik Wojskowej Kancelarii Prezydenta Republiki. Z 1929 r. komendant dywizji piechoty w Czeskich Budziejowicach. Od 1927 r. generał dywizji.
Odznaczenia
- Order Lwa Białego I klasy (pośmiertnie, 2018)[2]
- Order Sokoła
- Order św. Włodzimierza – Imperium Rosyjskie
- Order św. Stanisława – Imperium Rosyjskie
Przypisy
Bibliografia
- Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 1, Praga 1999, ISBN 80-7185-245-7
- Divizní generál Stanislav Čeček. valka.cz. [dostęp 2012-02-21]. (cz.).