Stanisław Kulon

Stanisław Kulon

Stanisław Kulon (2020)
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1930 Siółko
Data śmierci	15 maja 2022
Alma Mater	ASP w Warszawie
Dziedzina sztuki	rzeźba
Ważne dzieła
Pomnik Marii Konopnickiej w Warszawie Pomnik Chwała Saperom
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Karol Kulon (ur. 26 sierpnia 1930 w Siółku^[1], zm. 15 maja 2022^[2] w Warszawie) – polski rzeźbiarz, nauczyciel akademicki, profesor sztuk plastycznych (1988)^[3].

Życiorys

10 lutego 1940 został wywieziony wraz z rodzicami i rodzeństwem na Ural. Stracił tam matkę, ojca i troje młodszego rodzeństwa. Do kraju wrócił w 1946^[4].

W latach 1948–1952 uczęszczał do Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Był studentem Antoniego Kenara. Po zdaniu matury kontynuował naukę na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Ludwiki Nitschowej i Mariana Wnuka. W 1955, jeszcze jako student uczestniczył w wystawie „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1958.

Od 1958 do 1966 był asystentem w pracowni Ludwiki Nitschowej. W 1964 związał się z grupą „Rekonesans” i przez wiele lat uczestniczył w jej wystawach. W 1988 został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Rzeźby, natomiast w latach 1971–1978 i 1985–1987 sprawował funkcję prodziekana na tym wydziale. Profesorem zwyczajnym został w 1995. W 2000 odszedł na emeryturę^[5].

Uprawiał rzeźbę monumentalną, ceramiczną i ceramikę.

Żył i tworzył w Łomiankach gdzie zbudował dom i pracownię.

Zmarł w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Publikacje

• „Z ziemi polskiej do Polski”^[6]
• „Szkice. Wołyń 1943-1944” (2012)^[7].

Wybrane wystawy indywidualne

• 1971 Zachęta, Warszawa
• 1992 Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
• 1993 Galeria Brama, Warszawa
• 1994 Mała Galeria, Nowy Sącz
• 1996 Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej, Włocławek
• 1997 Galeria Rzeźby, Warszawa
• 1998 Salon Sztuki Współczesnej BWA, Bydgoszcz
• 2009 Muzeum Diecezjalne w Pelplinie
• 2023 Centrum Olimpijskie, Warszawa
• 2024 Miejska Galeria Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego w Zakopanem, Zakopane

Ważniejsze realizacje

• 1966 Pomnik Marii Konopnickiej, Warszawa
• 1968 Matka, Piestany, Słowacja
• 1975 Pomnik Chwała Saperom, Warszawa
• 1978 Pomnik Bohaterom Starachowic 1939–1945, Starachowice
• 1982 Pomnik ku czci pomordowanych w latach 1939–1945 obywateli Jabłonny, Jabłonna
• 1986 Pomnik Poległym 1939–1945, Bieżuń

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
• Złota odznaka ZNP

Przypisy

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 668
• Stanisław Wieczorek, Lech Majewski, Mistrzowie rzeźby, Warszawa 2004 ISBN 83-7100-238-6.
• Stanisław Kulon, Rzeźby 1959–2009, Warszawa-Pelplin 2009, ISBN 978-83-926749-1-7.
• Stanisław Kulon, Świadectwo 1939–1946. Płaskorzeźby, Warszawa-Pelplin 2013, ISBN 978-83-926749-3-1.