Stała Oorta

Stała Oorta – stała występująca w równaniu na względną prędkość radialną gwiazdy

v w r A r sin 2 α , {\displaystyle v_{wr}\approx Ar\sin 2\alpha ,}

gdzie:

A {\displaystyle A} – stała Oorta,
r {\displaystyle r} – odległość gwiazdy od Słońca,
α {\displaystyle \alpha } – kąt, jaki z punktu widzenia Ziemi tworzy kierunek do gwiazdy z kierunkiem do centrum Galaktyki.

Przybliżona równość we wzorze wynika stąd, że jest to wzór przybliżony dla gwiazd z pobliża Słońca ( r R S , {\displaystyle r\ll R_{S},} czyli R R S , {\displaystyle R\approx R_{S},} gdzie R S {\displaystyle R_{S}} jest odległością Słońca od centrum Galaktyki, a R {\displaystyle R} odległością gwiazdy od centrum Galaktyki).

Sama stała jest wyrażona wzorem

A = 1 2 R S [ d ω ( R ) d R ] R = R S , {\displaystyle A={\frac {1}{2}}R_{S}\left[{\frac {d\omega (R)}{dR}}\right]_{R=R_{S}},}

gdzie ω ( R ) {\displaystyle \omega (R)} jest prędkością kątową rotacji Galaktyki w odległości R {\displaystyle R} od jej centrum.

Stała Oorta jest wyznaczana doświadczalnie i wynosi

A + 15 km s kpc , {\displaystyle A\approx +15{\frac {\text{km}}{{\text{s}}\cdot {\text{kpc}}}},}

gdzie [kpc] to kiloparsek.

Bibliografia

  • Jerzy S. Stodółkiewicz, Astrofizyka ogólna z elementami geofizyki, seria: „Biblioteka fizyki”, wyd. 3, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977.
Encyklopedia internetowa (stała fizyczna):
  • Britannica: topic/Oorts-constant