Spirytus rektyfikowany
| Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Spirytus rektyfikowany – destylat lub wodny roztwór alkoholu etylowego zawierający 95% (objętościowo) alkoholu. Ponieważ alkohol etylowy tworzy z wodą mieszaninę azeotropową, maksymalne stężenie, które można uzyskać w wyniku rektyfikacji spirytusu surowego, wynosi 96,5%. Do jego produkcji w Polsce wykorzystuje się ziemniaki, zboża i m.in. odpadki z buraków cukrowych pozostałych przy produkcji cukru.
Etymologia nazwy
Słowo spirytus pochodzi od łac. spiritus vini – duch (zapach) wina.
Spirytus rektyfikowany w Polsce i na świecie
W Polsce spirytus rektyfikowany używany jest do przygotowania domowych nalewek (wódki, likiery) i wypieków.
Obrót tym produktem jest legalny w większości państw zachodnich. W niektórych krajach jego sprzedaż w ogólnodostępnych placówkach handlowych jest zabroniona (można go stosować tylko do celów medycznych).
Zobacz też
- okowita
- napój alkoholowy