Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze : Galeria, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze

Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

sobór Narodzenia Pańskiego

Rīgas Kristus Piedzimšanas katedrāle

7512

katedra

Katedra w 2006

Państwo

Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

Łotewski Kościół Prawosławny

Sobór

od 1883

Wezwanie

Narodzenia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

25 grudnia/7 stycznia

Historia

Data rozpoczęcia budowy	1876
Data zakończenia budowy	1883
Data poświęcenia	1991 (ostatnia)

Data zamknięcia	lata 60. XX w.
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji	1991
Poprzednie wyznanie	prawosławne (1883–1915); luterańskie (1915–1921)
Fundator	car Aleksander II

Dane świątyni

Styl	neobizantyjski
Architekt	Nikołaj Czagin
Świątynia • materiał bud. • wysokość • długość • szerokość	• cegła 40 m 66^[1] m 44^[1] m

Położenie na mapie Rygi

Mapa konturowa Rygi, w centrum znajduje się punkt z opisem „sobór Narodzenia Pańskiego”

Położenie na mapie Łotwy

56°57′14,1″N 24°06′56,0″E/56,953917 24,115556

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Sobór Narodzenia Pańskiego^[2] (łot. Rīgas Kristus Piedzimšanas pareizticīgo katedrāle) – katedra Łotewskiej Cerkwi Prawosławnej (i eparchii ryskiej) znajdująca się w Rydze, stolicy Łotwy.

Katedra została zbudowana w latach 1876–1883 według projektu Nikołaja Czagina w stylu neobizantyjskim. Katedra ma 40 m wysokości^[1].

Powstała z inicjatywy generalnego gubernatora Piotra Bagrationa oraz biskupa Weniamina, a fundusze na budowę przeznaczył car Imperium Rosyjskiego Aleksander II. Podczas I wojny światowej wojska niemieckie przemianowały katedrę na zbór luterański.

W międzywojennej Łotwie w 1921 katedra Narodzenia Pańskiego ponownie wróciła do swojego pierwotnego wyznania. Jedynym problemem były próby wprowadzenia przez władze państwowe języka łotewskiego do liturgii, co się jednak nie udało. W latach 60. XX w. władze Związku Radzieckiego nakazały zamknąć katedrę, w której urządzono planetarium. Świątynia została ponownie otwarta w 1991 po uzyskaniu niezależności Łotwy od ZSRR. Katedra jest obecnie największą cerkwią prawosławną znajdującą się w krajach bałtyckich^{[potrzebny przypis]}.