Skorodyt

Skorodyt

Okaz skorodytu pochodzący z Gold Hill, stan Utah, USA.
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	FeAsO4∙2H2O
Twardość w skali Mohsa	3,5-4
Przełam	kruchy
Łupliwość	dobra
Pokrój kryształu	krótkosłópkowy, piramidalny, tabliczkowy, igiełkowy, agregaty kuliste
Układ krystalograficzny	rombowy
Gęstość minerału	3,1-3,8 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	jasnozielona, szara, czarniawa
Rysa	jasnoszara
Połysk	szklisty, tłusty, matowy

Skorodyt – minerał z gromady arsenianów. Jest uwodnionym arsenianem żelaza. Nazwa pochodzi z języka greckiego i oznacza podobny do czosnku, gdyż podgrzany wydziela czosnkowy zapach.

Charakterystyka

Skorodyt jest półprzezroczystym minerałem, najczęściej o jasnozielonej barwie. Krystalizuje w układzie rombowym, w formie krótkich słupków, piramid, tabliczek, igieł lub agregatów kulistych. Jest średniociężkim minerałem, gdyż waży 3,1-3,8 razy więcej niż taka sama ilość wody w temperaturze pokojowej. Jest dość miękki (3,5-4 w skali Mohsa). Ogrzany wydziela podobny do czosnku zapach.

Występowanie

Jest dość rozpowszechnionym minerałem, choć rzadko występuje w większych ilościach. Powstaje w wyniku utleniania minerałów żelazo-arsenowych. Towarzyszą mu arsenopiryt i mansfieldyt, z którym tworzy kryształy mieszane. Można go znaleźć w Brazylii, Meksyku, Niemieczech, Stanach Zjednoczonych i Szwecji.

Zastosowanie

• okaz kolekcjonerski.

Bibliografia

• Jaroslav Bauer: Przewodnik skały i minerały. Multico, 1997, s. 140. ISBN 83-7073-050-7.