Sinocastor anderssoni
Sinocastor anderssoni | |||
Schlosser, 1924 | |||
Okres istnienia: pliocen PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 5.333/2.58 ↓ 5.333/2.58 | |||
Czaszka Sinocastor anderssoni | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | czworonogi | ||
Gromada | ssaki | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | bobrokształtne | ||
Rodzina | bobrowate | ||
Podrodzina | Castorinae | ||
Rodzaj | Sinocastor | ||
Gatunek | Sinocastor anderssoni | ||
Synonimy | |||
|
Sinocastor anderssoni – gatunek wymarłego ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae). Występował pliocenie[2]. Kopalne szczątki przedstawiciela gatunku zostały odkryte w Chinach[3]. Gatunek pierwotnie był lokowany w obrębie rodzaju Castor, ale przeprowadzona przez naukowców (Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth) analiza morfometryczna wykazała szereg różnic w budowie kości czaszki, z których część nie została zauważona we wcześniejszych badaniach. Odnotowano, że badane eksponaty Sinocastor mają w stosunku do badanego kośćca przedstawicieli rodzaju Castor zauważalne zwężenie czaszki, inne ukształtowanie kości podstawy czaszki i kości podniebiennej. Większa jest długość czaszki oraz rostrum. Podczas badania uzębienia, odnotowano, że Sinocastor ma krótsze rozstępy między zębami a korzenie zębów policzkowych są wyraźnie bardziej wystające[2].
Przypisy
- ↑ a b †Castor anderssoni Schlosser 1924 (beaver). [w:] Paleobiology Database [on-line]. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
- ↑ a b Natalia Rybczynski, Elizabeth M. Ross, Joshua X. Samuels, William W. Korth. Re-Evaluation of Sinocastor (Rodentia: Castoridae) with Implications on the Origin of Modern Beavers. „PLOS ONE”. 5 (11; e13990), 2010. DOI: 10.1371/journal.pone.0013990. (ang.).
- ↑ MaxM. Schlosser MaxM., Tertiary vertebrates from Mongolia, wyd. 1, Palaeontologica Sinica, 1924, s. 1-119 (ang.).