Sieroczyn

Sieroczyn

wieś
Brama główna do Mini Zoo w Sieroczynie
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	człuchowski
Gmina	Człuchów
Liczba ludności (2008)	193 (221 sołectwo)
Strefa numeracyjna	59
Kod pocztowy	77-300[2]
Tablice rejestracyjne	GCZ
SIMC	0743178
Położenie na mapie gminy wiejskiej Człuchów Sieroczyn
Położenie na mapie Polski Sieroczyn
Położenie na mapie województwa pomorskiego Sieroczyn
Położenie na mapie powiatu człuchowskiego Sieroczyn
53°40′02″N 17°18′24″E/53,667222 17,306667[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Sieroczyn – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Człuchów. Wieś jest siedzibą sołectwa Sieroczyn, w którego skład wchodzą również miejscowości Gozdnica, Skórzewo i Śniaty. Sieroczyn jest położony na zachód od miasta Człuchów (ok. 3 km).

15 lipca 1992 część Sieroczyna (74,11 ha) włączono do Człuchowa^[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Charakterystyka

Ta sekcja od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

W rejonie wsi i sołectwa odkryto dość liczne znaleziska archeologiczne od epoki kamienia, poprzez epokę brązu do wczesnego średniowiecza. Nowożytna historia wsi rozpoczyna się na początku XIX wieku. W 1864 r. we wsi były 93 budynki, z czego 39 było domami mieszkalnymi. Do zakończenia II wojny światowej Sieroczyn znajdował się w granicach Niemiec i nazywał się Buschwinkel (narożny gaik, lasek na rogu, Gajoróg ?). Po 1945 nosił nazwę Buszewo, a następnie Sieroczyn. Przed wojną we wsi była szkoła, która funkcjonowała również w czasach powojennych do przełomu lat 60. i 70. XX wieku. W Sieroczynie znajduje się nieczynny cmentarz ewangelicki z pochówkami z XIX wieku.

Na terenie sołectwa leży ścisły Rezerwat przyrody Sosny, a w okolicach występuje ciekawa flora bagienna. Spośród występujących tu ssaków należy wymienić: jelenia europejskiego, sarnę, dzika, bobra, lisa, wydrę, kunę czy coraz liczniejsze jenoty. Natomiast bogactwo ptactwa reprezentują: jastrzębie, myszołowy, błotniaki, kruki, bociany białe i czarne, żurawie, łabędzie, czaple, kaczki krzyżówki, gągoły, dzierzby, kowaliki, słowiki, skowronki i inne. Obecnie w Sieroczynie jest 50 posesji (w Gozdnicy – 1, w Skórzewie – 4), w których mieszka łącznie 187 osób (91 kobiety, 96 mężczyźni). Mieszkańcy Sieroczyna w głównej mierze są zatrudnieni w rolnictwie (prowadzonych rodzinnie gospodarstwach rolnych) oraz leśnictwie, ponadto w handlu, budownictwie, transporcie, lecznictwie, oświacie, sądownictwie i innych. Sieroczyńskie rolnictwo to przede wszystkim uprawy zbóż i ziemniaków, a także hodowla zwierząt (świnie, krowy mleczne i opasy, konie oraz drób).

Powierzchnia ogólna sołectwa – 1778,3889 ha; Użytki rolne – 574,397 ha; Użytki leśne – 1116,69 ha; Infrastruktura budowlana – 11,1217 ha; Nieużytki – 15,9416ha; Wody – 16,13 ha.

Mini Zoo

Na terenie miejscowości znajduje się prywatny, bezpłatny ogród zoologiczny Canpol^[4].

• 
• 
• 
• 
  Statua goryla
• 
• 
• 
• 
  Tor Gokartowy

Przypisy