Sergiu Celibidache
Sergiu Celibidache | |||
Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca?/11 lipca 1912 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 sierpnia 1996 | ||
Instrumenty | fortepian | ||
Gatunki | |||
Zawód | dyrygent, kompozytor | ||
Wydawnictwo | EMI, Deutsche Grammophon | ||
Powiązania | Berliner Philharmoniker, | ||
Odznaczenia | |||
|
Sergiu Celibidache (ur. 28 czerwca?/11 lipca 1912[1] w Romanie, zm. 14 sierpnia 1996 w Neuville-sur-Essonne) – rumuński dyrygent, kompozytor i pedagog.
W 1970 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.
Zarys biografii
Syn Demostena Celibidache, oficera kawalerii o greckich korzeniach oraz Marii Brăteanu, nauczycielki chemii. Lata młodzieńcze spędził w Jassach, w północno-wschodniej części kraju. Początkowo studiował na Uniwersytecie w Bukareszcie, następnie przeniósł się na Berliński Uniwersytet Sztuk Pięknych, gdzie ukończył studia na kierunku kompozycji i dyrygentury. Następnie studiował muzykologię, filozofię i matematykę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma, gdzie jego nauczycielami byli Nicolai Hartmann czy Eduard Spranger. Po studiach w Berlinie, już na stałe osiadł w Niemczech.
Od 1945 do 1952 pełnił funkcję głównego dyrygenta Orkiestry Filharmonii Berlińskiej. Po objęciu funkcji głównego dyrygenta przez Herberta von Karajana rozstał się z Filharmonią Berlińską i wyjechał do Włoch, gdzie nawiązał współpracę z Orchestra Sinfonica Siciliana i La Scalą. Następnie zajął się współpracą z orkiestrami radiowymi z Kopenhagi i Paryża. W latach 1962-1971 kierował szwedzką orkiestrą radiową, a od 1972 do 1978 dyrygował radiową orkiestrą symfoniczną ze Stuttgartu.[2] Następnie do roku 1979 współpracował z tokijską Orkiestrą Symfoniczną NHK.
Od 1979 do śmierci dyrygował Orkiestrą Filharmonii Monachijskiej. Jednocześnie prowadził wykłady w Hochschule für Musik na Uniwersytecie Johannesa Gutenberga w Moguncji oraz Instytucie Curtisa w Filadelfii w amerykańskim stanie Pensylwania.
W roku 1965 poślubił Ioanę Dumitrescu. Mieli jednego syna Serge Celibidache (ur. 1968). Celibidache zmarł na zawał serca w wieku 84 lat, w 1996 roku w Neuville-sur-Essonne, niedaleko Paryża. Został również pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Honorowy członek Academia Română, odznaczony m.in. Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, Orderem Maksymiliana, Bawarskim Orderem Zasługi, komandorią Orderu Sztuki i Literatury[3]. Honorowy obywatel Monachium oraz Jass.
Celibidache nie lubił nagrywać swojej muzyki i wolał koncerty na żywo. Pozostałe po nim nagrania wydano po jego śmierci.
Przypisy
- ↑ Wir treffen uns, wo Anfang und Ende zusammenfallen: Portrait Sergiu Celibidache, Ein Berg ist kein Tal. musikmph.de. [dostęp 2015-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-03)]. (niem.).
- ↑ Sergiu CELIBIDACHE Stiftung [online], www.celibidache.net [dostęp 2020-07-26] .
- ↑ Archives des nominations et promotions dans l'ordre des Arts et des Lettres, s. 81 (fr.)
Linki zewnętrzne
- [1]
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- ISNI: 0000000110845646
- VIAF: 113906119
- LCCN: n79010167
- GND: 118892762
- NDL: 00620474
- LIBRIS: nl022v165848p5b
- BnF: 13892305v
- SUDOC: 078619548
- NKC: xx0025317
- BNE: XX1260948
- NTA: 073697095
- CiNii: DA08475930
- PLWABN: 9810690625605606
- NUKAT: n2010086616
- J9U: 987007334082905171
- CANTIC: a10248754
- CONOR: 30777187
- KRNLK: KAC200408307
- RISM: people/41021497