Sarmatiae Bellatores

Ten artykuł od 2022-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sarmatiae Bellatores (dosł. Wojownicy sarmaccy) – dzieło Szymona Starowolskiego napisane w języku łacińskim, zawierające 130 biogramów władców i rycerzy polskich. Obok Monumenta Sarmatorum z roku 1655 jest to najbardziej znane działo Starowolskiego z zakresu biografistyki. Pełna nazwa polska Wojownicy sarmaccy, czyli pochwały mężów słynących męstwem wojennym w pamięci naszej lub naszych pradziadów. Pracę swą Szymon Starowolski zadedykował Janowi Eustachemu Tyszkiewiczowi. Za życia autora ukazała się jedna edycja dzieła, w roku 1631. Książkę rozpoczyna biogram Mieszka I i kończy się na Stefanie Chmieleckim. Wśród najbardziej znanych biogramów osób należy wymienić: Bolesława Chrobrego, Bolesława Szczodrego, Bolesława Krzywoustego, Kazimierza Sprawiedliwego, Władysława Łokietka, Kazimierza Wielkiego, Władysława Jagiełłę, Zawiszę Czarnego, Kazimierza Jagiellończyka, Stefana Batorego, Stanisława Żółkiewskiego i Karola Chodkiewicza.