Sancai

Sancai (chiń. 三彩; pinyin sāncǎi; dosł. „trzy kolory”) – trójkolorowa chińska porcelana charakterystyczna dla okresu dynastii Tang.

Porcelana sancai zachowała się głównie w postaci figurek grobowych odkrytych w dużej liczbie w grobowcach z okolic Xi’anu, lecz także w postaci dachówek, naczyń i elementów budowli. Figurki, przedstawiające postaci ludzi i zwierząt (zazwyczaj koni), pokryte są szkliwem którego paleta barw – wbrew dosłownemu tłumaczeniu nazwy – obejmuje odcienie brązu, zieleni, żółci, błękitu i bieli; barwy są wymieszane ze sobą i płynnie przechodzą jedna w drugą.

Figurki kobiece przedstawiają zazwyczaj tancerki i damy dworu, figurki postaci męskich – przedstawicieli różnych narodowości przebywających wówczas na dworze cesarskim w Chang’anie (kupców perskich i środkowoazjatyckich, często na wielbłądach objuczonych towarami), wojowników i służbę.

Galeria

  • Cudzoziemiec na wielbłądzie. Muzeum Szanghajskie
    Cudzoziemiec na wielbłądzie. Muzeum Szanghajskie
  • Talerz z okresu dynastii Liao (X-XII wiek). Muzeum Guimet w Paryżu
    Talerz z okresu dynastii Liao (X-XII wiek). Muzeum Guimet w Paryżu
  • Figurka grobowa, VII-VIII wiek. Cantor Arts Center przy Uniwersytecie Stanforda
    Figurka grobowa, VII-VIII wiek. Cantor Arts Center przy Uniwersytecie Stanforda
  • Luohan, ok. 1000 roku. Metropolitan Museum of Art
    Luohan, ok. 1000 roku. Metropolitan Museum of Art
  • Figurka konia z okresu dynastii Tang. Muzeum Szanghajskie
    Figurka konia z okresu dynastii Tang. Muzeum Szanghajskie

Bibliografia

Zobacz multimedia związane z tematem: Sancai
  • Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.
Encyklopedia internetowa (styl w ceramice):
  • Britannica: art/sancai-ware