Słowacyzm

Słowacyzm[1], slowakizm[2], słowakizm[3]element językowy zapożyczony z języka słowackiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka. Może to być również element języka słowackiego wprowadzony do tekstu w sposób doraźny, np. w celach artystycznych lub stylizacyjnych.

Mianem słowacyzmów określa się przede wszystkim elementy językowe używane w tekstach pisanych słowacyzowaną czeszczyzną[4]. Słowacyzmy obecne są także w języku polskim, wiele z nich zadomowiło się w gwarach góralskich[5]. Język słowacki mógł również pełnić rolę pośrednika przy zapożyczaniu części hungaryzmów[6].

Zobacz też

  • czechizm

Przypisy

  1. MichałM. Németh MichałM., Emocjonalne określenia osób w polskiej gwarze orawskiej VII świetle leksyki węgierskiej - pochodzenie a pośrednictwo, „Polonica”, XXIV-XXV, s. 340, ISSN 0137-9712 .
  2. RafałR. Marek RafałR., Rosyjskie zapożyczenia w języku niemieckim, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica” (9), Uniwersytet Łódzki, 2013, s. 36 .
  3. JanuszJ. Barański JanuszJ., „Arka” Józefa Iwańczaka – o pewnym spiskim muzeum rodzinnym, „Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej” (5), 2018, s. 68, DOI: 10.12775/18891, ISSN 2391-6869 .
  4. JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 390, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758  (słow.).
  5. JúliaJ. Dudášová-Kriššáková JúliaJ., Miejsce gwar góralskich w zróżnicowaniu polskiego i słowackiego języka narodowego, „Rozprawy Komisji Językowej”, LVIII, Łódź: Łódzkie Wydawnictwo Naukowe, 2012 .
  6. MichałM. Németh MichałM., Emocjonalne określenia osób w polskiej gwarze orawskiej VII świetle leksyki węgierskiej - pochodzenie a pośrednictwo, „Polonica”, XXIV-XXV, ISSN 0137-9712 .