Rudolf Różycki

Rudolf Różycki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 października 1857
Kałusz

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1936
Warszawa

Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

docent

Uczelnia

Uniwersytet Franciszkański we Lwowie

Odznaczenia
Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Różycki (ur. 2 października 1857 w Kałuszu, zm. 11 grudnia 1936 w Warszawie) – polski sędzia.

Nagrobek Rudolfa Różyckiego

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Samborze. Absolwent studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, gdzie w 1880 uzyskał tytuł naukowy doktora praw. Pracował w instytucjach skarbowych i sądowych w ramach zaboru austriackiego. W 1899 habilitował się w zakresie prawa skarbowego. W stopniu docenta był wykładowcą prawa skarbowego na Uniwersytecie Franciszkańskim oraz na Akademii Rolniczej w Dublanach. Od stycznia 1904 był radcą dworu w Trybunale Administracyjnym w Wiedniu.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od kwietnia 1919 był sędzią Sądu Najwyższego, od października 1922 był jednym z prezesów Najwyższego Trybunału Administracyjnego, od 21 czerwca 1930 pierwszym prezesem. Od 13 listopada 1926 został nominowany na urząd prezesa Trybunału Kompetencyjnego. W październiku 1932 przeszedł w stan spoczynku. Od czerwca 1922 do 1934 był profesorem prawa skarbowego w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie[1].

Zmarł w Warszawie 11 grudnia 1936. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Ordery i odznaczenia

  • Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)[2]
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[3]
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)[4]

Przypisy

  1. Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1930, s. 312.
  2. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu sądownictwa administracyjnego”.
  3. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego”.
  4. M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „w uznaniu zasług, położonych na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej”.

Bibliografia

  • Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 46. ISBN 978-83-7188-964-6.
  • Henryk Korczyk: Rudolf Różycki. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-02-25].
  • VIAF: 311797758
  • PLWABN: 9810604834205606
  • WorldCat: viaf-311797758